Bart Schellekens (31) is met zijn vader Henk eigenaar van de vleesketen Bon Vivant. - Foto's: Bert Jansen
De nieuwe eigenaren van Bon Vivant willen hun producten nadrukkelijker in de markt zetten. Er is nog een lange weg te gaan. “Het scharrelvarken heeft in tegenstelling tot de scharrelkip onvoldoende bekendheid.”
Bart Schellekens en zijn vader Henk zijn sinds halverwege dit jaar eigenaar van Bon Vivant. Deze voormalige coöperatie verkoopt scharrel- en biologisch vlees van runderen en varkens. De belangrijkste afnemers zijn slagers. Circa 35 slagers kopen scharrelvlees van Bon Vivant en 25 slagers kopen biologisch vlees. Daarnaast heeft het bedrijf kleinschalige vleesverwerkers als klant die zelf vleeswaren maken.
Afnemers hebben overeenkomst met familie Schellekens
De overname van Bon Vivant betekent dat de afnemers nu een overeenkomst hebben met de familie Schellekens, in plaats van de coöperatie. Familie Schellekens is tevens één van de grootste leveranciers van Bon Vivant. De voormalige coöperatie telde vijf actieve leden, die vee leverden. Alle leden blijven aan Bon Vivant leveren. De afnemers blijven ook. Over de taakverdeling waren de nieuwe eigenaren van Bon Vivant het snel eens. Henk Schellekens doet de operationele kant van het bedrijf. Bart voert naast zijn baan de economische- strategische taken uit, legt hij uit.
Is de strategie al uitgewerkt?
“Ja, op hoofdlijnen wel. We willen nadrukkelijker aanwezig zijn in de markt. De merken Natuurlijk scharrelvlees en Natuurlijk biologisch vlees zijn drie jaar oud, maar moeten veel bekender worden. Meer naamsbekendheid willen we bereiken via social media. Daarnaast willen we naar beurzen gaan en meer adverteren. We hebben recent een eigen worstenbroodje ontwikkeld met vlees van het Nederlands Landvarken. Hiermee hebben we een tastbaar, eigen product dat onderscheidend is in de markt. We willen onze merken en producten geleidelijk ontwikkelen en laten groeien. Dat is nodig, want Bon Vivant is iets gekrompen afgelopen jaren. Nog een eigen product zou gerookte varkensbuik kunnen zijn.”
We willen onze merken en producten geleidelijk ontwikkelen en laten groeien
Waarom kiezen slagers voor scharrelvlees?
“De bewustwording onder consumenten van de waarde van diervriendelijk geproduceerd vlees met een goed verhaal groeit. Dat zie je extra in deze coronatijd. Bij de ambachtelijke slagers werd het veel drukker sinds corona. Tevens is er een groeiende groep mensen die niet meer dagelijks vlees eet. Maar als ze vlees eten, willen ze goed vlees met een verhaal erbij. Scharrelvlees is voor de slager gemiddeld een derde duurder dan gangbaar vlees. Biologisch vlees is eens zo duur. Biologisch vlees is voor een deel van de slagers te duur om voldoende omzet te maken. De prijs van scharrel zit tussen gangbaar en biologisch in.”
Hoe belangrijk is het om de hele keten in eigen beheer te hebben?
“Daarin zijn we wel onderscheidend. Doordat we voortaan met twee mensen beslissen, kunnen we ook snel handelen. Het slachten en de vleesverwerking gebeurt bij Heinen in Zelhem. Wekelijks gaat het om zo’n 120 varkens en vijf runderen. De vleesverwerking doen we met eigen mensen. Elk varken is ook langdurig gezien bij de slacht door een NVWA-dierenarts. We werken met zes personeelsleden in loondienst. In de slachterij staan deze ook drie meter uit elkaar. Ze worden fatsoenlijk betaald en kunnen veilig werken. We krijgen zelfs vragen hoe er wordt geslacht. Dat kunnen we dan ook uitleggen.”
De vierkantsverwaarding van het vlees is dikwijls de moeilijkheid met kleinschalige ketens. Hoe zit dat bij jullie?
“Dat is voor ons ook lastig. Met name voor de varkens moet de verwaarding van het karkas beter. De snuiten en poten gaan nu via een verwerker naar China. De koppen gaan naar een pellerij. Verbetering van de vierkantsverwaarding is voor ons ook een speerpunt. Maar de afzet van bijproducten blijft lastig omdat we een kleine keten zijn.”
De afzet van bijproducten blijft lastig omdat we een kleine keten zijn
Desondanks is er perspectief voor Bon Vivant?
“Zeker weten. De kans voor de overname deed zich nu voor. De leden willen minder verantwoordelijkheid. We zitten in een mooie sector en ik ben overtuigd dat we er wat moois van maken. De relatie met de veehouders, onze leveranciers, en de afnemers is goed gebleven tijdens de overname. Dat is heel belangrijk, want je kunt beide niet missen.”
“Het belangrijkste is dat we goed uitdragen dat we een uniek product hebben, in een eigen keten. Het scharrelvarken heeft in tegenstelling tot de scharrelkip onvoldoende bekendheid. Biologisch krijgt sowieso veel gratis aandacht in de media en online. We moeten het dus helemaal zelf doen.”
