Herman Peppelenbos, lector Groene Gezondheid aan de HAS Hogeschool in Den Bosch: "We weten wel dat het gezond is, maar toch vinden we groente en fruit weinig waard." - Foto: Van Assendelft Fotografie
Hoe verleid je mensen om meer groente en fruit te eten? Met nieuwe producten, zegt Herman Peppelenbos van HAS. Of met wetenschappelijk onderbouwde gezondheidsclaims.
“Toen ik in 2014 lector werd op HAS Den Bosch zag ik studenten die geweldige groenteconcepten bedachten. Maar dan studeren ze af en gebeurt er met die concepten niks meer.” Herman Peppelenbos ging aan de slag om de frisse ideeën toch een vervolg te geven, wat is uitgemond in het Innovatieplatform Groente.
“Wat wij onze studenten in elk geval willen leren is wat er bij komt kijken om iets naar de markt te brengen. En hoe je een idee kunt beschermen. Belangrijke zaken daarbij: is het echt iets anders dan wat er al is? Een bepaald groente- of fruitras kan bijvoorbeeld ook al onderscheidend zijn. En er is soms een groot verschil in voedingswaarde tussen verschillende rassen. Maar dat is nu nog totaal niet zichtbaar in de markt en er wordt dus niet voor betaald.”
Klinkt aantrekkelijk voor telers. Al in contact?
“Voor dit Innovatieplatform Groente nog niet. Maar telers doen wel mee met een ander project: Waarde van Groente en Fruit. We werken daarin onder meer samen met Maastricht University. Mijn invalshoek is de marktwaarde die het zou kunnen opleveren als we precies weten wat er aan de inhoudsstoffen verandert als je een ander ras teelt of een andere teeltmethode gebruikt. In combinatie met de vraag wat er voor nodig is om een gezondheidsclaim te kunnen onderbouwen, kan dat heel interessant worden.”
Zo’n claim is toch heel ingewikkeld en duur?
“Vanuit de huidige methodiek wel. Binnen de waarde van groente en fruit verkennen we een alternatieve aanpak. Om te beginnen kijken we naar een aantal stoffen die te maken hebben met het tegengaan van chronische ontstekingen die wel worden gezien als het begin van allerlei welvaartsziektes, zoals diabetes type 2. Lycopeen is bijvoorbeeld zo’n stof. Per tomatenras kan het gehalte flink verschillen. Dus je moet eerst in kaart brengen wat er in onze huidige producten zit. En wat zo’n stofje in mensen doet. Dat kan je per stofje veel gerichter én sneller onderzoeken dan in de huidige decennialange studies, onder grote groepen mensen, waarmee tot nu toe wordt geprobeerd een correlatie aan te tonen tussen het eten van groente en het voorkomen van bepaalde ziektes.”
Menig voedselconcept speelt nu ook al met dat gezonde imago van groente.
“Nu mag iedereen die ergens een beetje groente in stopt op de verpakking roepen: ‘Met Groente!’. Ook al is het maar 0,5% van het totale gewicht en zit er eigenlijk te veel zout en vet in. En dat leidt terecht tot een tegenbeweging dat alle samengestelde producten veel minder goed zouden zijn dan vers. We zijn in gesprek met het Voedingscentrum om tot goede richtlijnen te komen voor groenteconcepten, zoals de maximale hoeveelheid zout en verzadigd vet en de minimale hoeveelheid groente. En het is uiteraard dan nog aan de Gezondheidsraad om een uitspraak te doen over wat we wel en niet mee mogen tellen voor onze groente- en fruitconsumptie. Nu telt alleen vers en diepvries mee. Alles waar wij hier in Den Bosch mee bezig zijn, telt voorlopig dus officieel niet mee. Maar het draagt natuurlijk wel bij aan een substantieel gezonder eetpatroon.”
