Foodtrendwatcher: ‘Online bestellen is blijvend gedrag’

Er is te weinig aandacht voor eten in onze samenleving, vindt Gijsbregt Brouwer. “In het bijzonder de mensen in de horeca mogen we meer waardering geven. Dat zijn mensen die echt verstand hebben van eten en drinken.” Hij kan het weten, want hij eet vrijwel dagelijks buiten de deur. “Daarbij heb ik de luxe dat ik in een stad woon, Rotterdam.”

Is meer uit eten een trend?

“Dat percentage groeit maar heel langzaam. Het is nu ongeveer twee derde thuis, een derde uit. Onder uit valt ook een broodje of snack bij een tankstation. In Amerika is het fiftyfifty. Doordat restaurants steeds meer maaltijden zijn gaan bezorgen, is de grens vervaagd. Online eten bestellen en laten bezorgen, is vier tot vijf jaar versneld door Covid-19. Dat is blijvend gedrag. De horeca heeft hier ook snel op ingespeeld. Een bezorgdienst als Gorillas bezorgt nu ook pizza’s van de pizzeria bij mij om de hoek, die ik alleen nog in de oven hoef te doen. Mensen zijn steeds meer impuls- en gemakgedreven.”

Hoe verandert technologie de voedselketen?

“Technologie maakt bijvoorbeeld vertical farming mogelijk, waarbij we gebouwen in de steden kunnen gebruiken om groenten te kweken. In Amerika gaat dit hard, ook bij mensen thuis: homegrowing. Het zelf kweken van groenten, soms gemeenschappelijk, ondersteund door technologische bedrijven. Daarnaast voorzie ik een personalized food-revolutie die mogelijk wordt door de techniek die ons gedrag en fysieke toestand meet. De verwachting is dat er een app komt die bijvoorbeeld via een smartwatch niet alleen je hartslag meet en je bloedsuikerspiegel, maar ook hoe vaak je zit en hoe je slaapt. Uit die metingen komt een voedingsadvies naar voren. Stel, jij bent een ochtendmens en ik een avondmens; dat kan al uitmaken voor wat we ’s ochtends eten. Een ander voorbeeld: als de een bloemkool eet, gebeurt er iets anders in de darmen dan bij een ander. Als je dat weet, kun je hierop inspelen: meer of juist minder bloemkool.”

Is daarbij nog ruimte voor waardering van de bloemkoolteler, de boer dus?

“Zeker, maar daar moet een goede, conceptuele aanpak achter zitten. Ze kunnen in een restaurant wel zeggen dat aardappelen voor de frites van een bepaalde boer in de regio komen, maar dan weet ik nog niets: ik wil als consument weten of dat een aardige man is en of hij goed met zijn grond omgaat. Als je ziet hoe een boer aan het werk is en hoeveel moeite de productie heeft gekost, dan ga je daar de waarde meer van inzien. Dat wordt soms al geprobeerd; zoals met de video’s van de koeien in de stal door FrieslandCampina. Dat is leuk, maar het zou een stuk verder moeten gaan. Denk aan online activiteiten, betrek mediapartijen erbij en werk samen met andere ondernemers.”

Hoe kan zo’n samenwerking eruitzien?

“Je kunt een platform starten. In Nederland is Boerschappen daar een voorbeeld van. We zijn super gespecialiseerd in dit land, maar we willen niet alleen komkommers eten. Samen kun je gewoon meer bieden. In China is Pinduoduo een mooi voorbeeld. Dit platform zet sinds een paar jaren de lokale platformeconomie op scherp. Het bedrijf wordt als tegenhanger gezien van Amazon en is de snelst groeiende concurrent van Alibaba. Ze noemen zichzelf een agritech-bedrijf en doen twee dingen: ze helpen boeren om meer uit hun grond te halen en ze verbinden consumenten aan deze boeren.”

Zijn groenten het nieuwe vlees?

“Elke groente die goed klaargemaakt is, is even smakelijk als een biefstukje. Ik was met een groep in een strandtent in Hoek van Holland waar ze alleen vegan gerechten serveren. Driekwart had dat pas na een halfuur door. Vlees is een mindset en er zijn genoeg alternatieven. Daarbij denk ik niet aan de eiwitten die uit soja worden getrokken; dat kost zo veel energie dat het uiteindelijk geen duurzaam product is. Ik zie spannende ontwikkelingen met zwammen en daar wordt flink in geïnvesteerd. Die groeien snel, ze kunnen goed op vlees lijken en zijn makkelijker te sturen dan planten. Daarnaast hebben zeewieren en insecten een kans.”