Suzanne van der Pijll: ‘Klimaatneutraal produceren moet geld opleveren’

De Europese Commissie lanceerde in 2019 de Green Deal met als doel dat de EU in 2050 een volledig klimaatneutrale economie is geworden. Dat is ingewikkeld voor de voedingsmiddelensector om te realiseren. Zeker als een producent veel grondstoffen importeert of wanneer het productieproces veel energie verbruikt.

Om bedrijven te helpen daar grip op te krijgen houdt communicatiebureau Schuttelaar & Partners op 25 augustus een masterclass over klimaatneutraal produceren.

7 stappen op weg naar klimaatneutraal produceren

Suzanne van der Pijll, partner bij Schuttelaar & Partners, begeleidt bedrijven in de levensmiddelenindustrie bij de verduurzaming. Van der Pijll onderscheidt zeven stappen op de weg naar klimaatneutraal produceren. “De eerste stap is calculeren, zo stelt een bedrijf de CO₂-footprint vast. Daarna volgt het reduceren van de uitstoot. Vervolgens ga je kijken hoe je CO₂-uitstoot kunt compenseren. Compensatie blijft nodig omdat een bedrijf altijd een energieverbruik heeft dat niet te reduceren is. De vierde stap is certificeren. Daarna gaat het bedrijf de gezette stappen etiketteren en communiceren. De zevende stap is dat het bedrijf vercommercialiseert wat is bereikt met klimaatneutraal produceren.”

Als duurzaamheid winstgevend is, dan wordt dat verankerd in de bedrijfsvoering

De laatste stap is belangrijk, zegt Van der Pijll. “Het kost bedrijven geld om klimaatneutraler te werken. Daar mag ook een voordeel tegenover staan, bijvoorbeeld door energiebesparing of doordat het product een beter imago heeft op de afzetmarkt. Als duurzaamheid winstgevend is, dan wordt dat verankerd in de bedrijfsvoering. Dan stapt een bedrijf er niet gauw weer vanaf, bijvoorbeeld om te bezuinigen.”

Terwijl fabrikanten juist nu willen bezuinigen vanwege alle kostenstijgingen waar ze mee geconfronteerd worden. Volgens Van der Pijll vertraagt dit de ontwikkeling naar een duurzame bedrijfsvoering in de voedingssector. “Want een bedrijf moet daarin investeren. Terwijl de aandacht nu vooral uitgaat naar de kostenstijgingen en hoe daarop te reageren.”

Omslag in voedingssector

Van der Pijll constateert dat de voedingssector hard werkt aan de omslag naar klimaatneutraliteit. “Bedrijven beseffen het belang van duurzaamheid en dus ook van klimaatneutraal produceren. Maar er is nog een lange weg te gaan. Er zijn uniforme standaarden nodig voor het berekenen van de CO₂-footprint. Ik zou graag zien dat die footprints openbaar zijn via open sources. Klimaatneutraliteit is immers een algemeen belang. Door openbaarheid kan de hele sector sneller stappen zetten en kun je als producent beter beoordelen aan welke knoppen je moet draaien.”

Klimaatneutraliteit is niet alleen een opdracht voor het bedrijfsleven, ook de consument moet stappen zetten. Van der Pijll: “De grote vraag is of consumenten de noodzaak van verduurzaming snappen en bereid zijn daarvoor te betalen. Dat laatste is nodig voor bedrijven om hun duurzaamheidsbeleid te vercommercialiseren. Maar dat is lastig omdat consumenten nu veel meer betalen voor energie en de boodschappen. De overheid moet consumenten wijzen op de noodzaak om mee te doen met de verduurzaming van de economie.”

Ook vervuiling verrekenen in productprijs

Ook is het wenselijk dat alle kosten worden verrekend in de productprijs, dus ook de kosten van vervuiling, vindt Van der Pijll. “Dat maakt duurzame producten goedkoper ten opzichte van minder duurzame producten. De overheid kan bijvoorbeeld de btw op groenten en fruit verlagen of een vleestaks invoeren. Of de uitstoot van CO2 beprijzen. Dergelijke instrumenten helpen om het proces naar een duurzame klimaatneutrale economie te bevorderen.”