De toekomst is aan plantaardig en vers

Marketingtechnisch is het een mooie combi: de elektrisch voortgedreven karretjes van Picnic, die de digitaal doorgegeven verlanglijstjes van millennials komen vervullen en de ook al zo futuristische steriele kweekkamers van Plantlab, waarin kruiden worden geteeld voor op diezelfde verlanglijstjes. “Let op, de toekomst is aan technofood”, concludeert collega Johan Oppewal in dit commentaar naar aanleiding van dit monsterverbond.

Lees ook: Picnic stapt in pilot met indoor stadslandbouw

Nu al hoogtechnologische productie

Maar hoezo ‘de toekomst’? Ons voedsel voldoet immers al perfect aan de verzamelnaam technofood. Het boeren- en tuindersbedrijf bijvoorbeeld wordt volledig beheerst door technologie, veelal computergestuurd. En hetzelfde geldt voor de zaadveredeling. Het is verleidelijk dat in één moeite door door te vertalen naar wat er vervolgens door de Unilevers en Nestlés van deze wereld met dat voedsel nog wordt uitgespookt.

Maar daar wordt het eng. Kant-en-klaar uit fabrieken, met allerlei technologische kunstgrepen voorzien van kleur, geur en smaak en extra houdbaarheid, in plaats van verse ingrediënten zelf in onze eigen keukentjes in een avondmaal omtoveren. Daar krijgt ‘techno’ een eigen agenda, die niet per se het menselijk welzijn voorop stelt.

Voedselwetenschappelijke mythes te lijf

Dat vermoed niet alleen ik. “Over een decennium zullen we terugkijken en ons afvragen waarom we toestonden dat een paar hebzuchtige voedingsmiddelenbedrijven ons verslaafd maakten aan ultra-processed food en we de ogen sloten voor de effecten op onze gezondheid,” zo citeert Foodlog het onlangs verschenen boek Spoon-Fed van de Britse voedselprofessor Tim Spector.

Spector is de zoveelste hooggeleerde scepticus, die de waarheden van de voedselwetenschap van de laatste decennia doorprikt. Nee, vet en suiker zijn helemaal niet per se slecht. En vlees ook niet. En vis niet per se zo heel geweldig.

Eén waarheid blijft glorieus overeind

Maar óók – en vooral – is hij de zoveelste die daarbij één waarheid glorieus overeind houdt: eet vooral veel groente en fruit en ander plantaardigs, zo lang het maar vers is en onbewerkt. Michael Pollan zei het ook al. Michael Mosely zei het. Robert Atkins zei het. Sonja Bakker zei het. Michel Montignac zei het. Zelfs onze eigen nationale voedselmythe-doorprikker Martijn Katan zei het – hoewel dan wel op zijn geheel eigen relativerende wijze. Die Belg van de Voedselzandloper, mijn moeder, mijn oma … nou ja, wie zei het níét?

Het zal toch ooit een keer tot de mensheid doordringen: de toekomst is niet aan technofood, de toekomst is aan groente en fruit.