Koeien in Nieuw-Zeeland - Foto: Robert Bodde
In dit artikel
CO2-voetafdruk wordt steeds meer een factor in de communicatie rond foodproducten. We zien dat nu in de zuivel.
Alles wijst erop dat het kengetal CO2-voetafdruk steeds belangrijker wordt voor de vermarkting van food-producten. Het klimaat staat vooral bij jonge mensen bovenaan het lijstje van onderwerpen waar men zich zoal zorgen over maakt. Ontkenning van het probleem wordt steeds lastiger. Deze week nog werden nieuwe, nog alarmerender cijfers bekend over de enorme hoeveelheid water dat smelt van de ijskappen.
Consument wil zelf invloed hebben op verkleinen CO2-voetafdruk
De coronacrisis gaat voorbij, met klimaatverandering is dat anders. Goed dus dat aan beleid gewerkt wordt. De opwarming stoppen, is al lang geen realistisch doel meer. Investeren in het opvangen van de klappen van de veranderingen (adaptatie) is onvermijdelijk, in combinatie met proberen de curve van de opwarming af te vlakken.
Veel consumenten willen niet lijdzaam afwachten wat overheden doen, maar zelf keuzes maken bij hun inkopen. Daar gaat een impuls vanuit naar de business. Deze week kwam Nieuw-Zeelands onderzoek naar buiten dat Nieuw-Zeelandse zuivel erg weinig klimaatimpact heeft. Het is natuurlijk de vraag of import vanuit die uithoek van de wereld daarmee verantwoord is, maar het is wel mooi voor het imago van bv Nieuw-Zeeland – zuivelland.
Methaanuitstoot volgende onderwerp om op te concurreren
Dichter bij huis maakt DSM goede sier met zijn middel om koeien minder methaan te laten uitstoten. Wat het precies is en wat het precies doet, blijft nog wat onduidelijk, maar in de communicatie is het een wondermiddel. De prijs is nog niet bekend. Dat is ook een lastige, want op methaanuitstoot staat (nog) geen prijs, maar als dit iets wordt, kan de Nederlandse melkveehouderij straks met gemak de concurrent aan de andere kant van de wereld verslaan en heeft DSM er ook nog een verdienmodelletje aan. Dat is win-win-win.
