Luxe Nederlands vlees amper te koop bij grote supers

Nederlandse vleesveehouders zien hun rundvlees nog altijd vooral terug in het vleesschap van (keur)slagers en bij de horeca. Het grote publiek in de supermarkt blijft in de meeste gevallen buiten bereik. Bij de twee grootste supermarktketens, Albert Heijn en Jumbo, is dat niet anders. Al kreeg Albert Heijn vorig jaar naar eigen zeggen via zeven leveranciers 10 miljoen kilo Nederlands rundvlees aangeleverd (let wel: inclusief melkkoeien). Daarnaast zijn er buitenlandse concepten, zoals Iers of Zuid-Amerikaans rundvlees. Volgens Albert Heijn zijn dit qua kwaliteit en houderij onderscheidende concepten en is de voedselveiligheid voor alle concepttypes gelijkaardig geborgd.

Albert Heijn is bezig om samen met A-ware, Hilton Foods Holland en Heijdra Vleesvee een nieuwe gesloten rundvleesketen op te zetten (Het AH beter voor de boer concept). Dit betreft echter vooral vlees van melkkoeien die nu al melk leveren voor de Albert Heijn-melkstroom, via A-ware. Vleesvee speelt een beperkte rol. “Dit vlees is sinds oktober in een aantal Albert Heijn-winkels beschikbaar”, vertelt een woordvoerder. “De consument bepaalt of dit vlees onderscheidend genoeg is en of die een puur Nederlands product wil dat importvlees vervangt. Als de pilot succesvol is, kan het concept landelijk uitgerold worden.”

Andere koers bij Plus en Boni

Bij Jumbo moet vleesvee het ook afleggen tegen de melkkoe. In het Jumbo-schap bestaat een groot deel van het rundvleesassortiment uit gehakt en hamburgers. Het vlees hiervoor komt volgens de supermarktketen van Nederlandse leveranciers en is voor een groot deel afkomstig van melkvee. Het luxere rundvlees haalt Jumbo deels uit eigen land, maar het gros komt uit Ierland. “Nederland is vooral groot met melkvee en er is hier onvoldoende beschikbaar als het gaat om biefstukken of ribeyes van dezelfde kwaliteit als in Ierland”, aldus een woordvoerder.

Toch zijn er uitzonderingen. Plus haalt 90% van het rundvlees uit Nederland. Dat wil zeggen: voor dit vlees zijn stieren in Nederland afgemest. 75% van de kalveren komt uit de Benelux of Frankrijk. Plus werkt hiervoor sinds 2015 samen met één leverancier: Bief Select van Henk Broeders en inmiddels zijn alle filialen opgeschaald naar Blonde d’Aquitaine. Plus koopt hele stieren en verwaardt ze zelf, zegt een woordvoerder. “Voor de laatste 10% in het schap is voorvlees uit Ierland nodig. In de wintermaanden is er namelijk te veel onbalans in het Nederlandse voorvlees en dan is bijkopen in Ierland nodig.” Plus heeft vorige week het Boerentrots-label gelanceerd, daaronder valt ook het Blonde d‘Aquitaine-vlees.

Een andere uitzondering is Boni dat in zes provincies actief is. Deze supermarktketen werkt exclusief samen met één Nederlandse Limousin-stierenmester die jaarlijks bijna 400 stieren levert. Dit vlees ligt onder de noemer Boer en slager in het schap van alle 44 filialen.

Prijs, stier en ster bepalend

De 375 Nederlandse Keurslagers halen een aanzienlijk deel van hun rundvlees via Vleesvee Integratie (VIT’s) en Van den Berg Vleesexperts bij Nederlandse vleesveehouders weg. “Onze slagers kijken naar kwaliteit, maat en smaak, en prijs is minder bepalend dan bij supermarkten”, verklaart Ronald Grondsma van Vereniging voor Keurslagers die keuze. Al worden evengoed soms onderdelen bijgekocht in Ierland, Zuid-Amerika of Australië. “Dat heeft vooral met vleesras of formaat te maken. In Nederland zijn ribeyes bijvoorbeeld gemiddeld groter en minder dooraderd met vet.”

Parrish Kortink van VIT’s noemt een ander pijnpunt. “Supermarkten willen onder druk van Wakker Dier graag Beter Leven-rundvlees en een uniform product. De consument wil niet te veel betalen. Binnen dat Beter Leven-concept past vooral stierenvlees dat in een keten goed te organiseren is.” Koeien zijn lastig op 1 of 2 sterren Beter Leven te krijgen. “Dan moet je meer (kortere) schakels certificeren en dat voegt kosten toe.”

Ook Piet Mostert van de Federatie voor Vleesveestamboeken ziet dat luxe Nederlands rundvlees moeizaam zijn weg vindt in het supermarktschap. “Qua welzijn en antibioticagebruik voldoen we als sector aan alle eisen, maar onze kostprijs is hoger waardoor er nauwelijks markt bij supers is. Zonde, want juist wij hebben een sterk verhaal: lokale productie én kwaliteit.”