Vorige week zocht onze partner Wereld Natuurfonds (WWF) de publiciteit met een eigen onderzoek naar de oorzaken van ontbossing. Foto: Canva
Als de rest van de wereld het Nederlandse voorbeeld zou volgen, dan behoort ontbossing binnen de kortste keren tot de verleden tijd, stelt Henk Flipsen. Volgens hem kunnen het Wereldnatuurfonds en de veevoerindustrie goed samenwerken om de sojaproductie te verduurzamen.
Vorige week zocht onze partner Wereld Natuurfonds (WWF) de publiciteit met een eigen onderzoek naar de oorzaken van ontbossing. Volgens WWF is meer dan 80% van de soja die naar Europa wordt verscheept, bestemd voor veevoer. Daarmee zou vooral de Nederlandse diervoederindustrie zich tot hoofdverantwoordelijke maken voor de ontbossing van de wereld. Dat klinkt niet meteen als een steuntje in de rug voor Nevedi, de belangenbehartiger van de diervoederindustrie. Toch zou dat wel zo kunnen zijn.
De Nederlandse diervoedersector certificeert alle gebruikte soja volgens EU-criteria waaraan WWF ook heeft meegewerkt
Net als het WWF strijdt Nevedi al jarenlang voor een duurzame teelt van diervoedergrondstoffen. Dus zonder ontbossing en met behoud van biodiversiteit, normale arbeidsomstandigheden en landbouwpraktijken. WWF weet dat onze inspanning niet van vandaag of gister is: we zetten ons hier al ruim vijftien jaar voor in. De Nederlandse diervoedersector certificeert alle gebruikte soja volgens EU-criteria waaraan WWF ook heeft meegewerkt. Zo weten wij zeker dat grondstoffen voor Nederlands diervoeder niet bijdragen aan ontbossing. Sojameel wordt duurzaam betrokken uit landbouwgebieden in vooral Zuid- en Noord-Amerika.
Nederland voorop
Nederland loopt voorop met certificering van de sojahandel. Tegelijk beseffen wij dat onze inspanningen vooralsnog een druppel op de gloeiende plaat zijn. Want in weerwil van wat WWF beweert, zijn wij géén grootgebruiker van soja. Van de circa 335 miljoen ton soja die jaarlijks wordt verbouwd, gaat er 35 miljoen ton sojameel naar de Europese diervoederindustrie. Inderdaad: 7 tot 8 miljoen ton via Rotterdam. Echter, daarvan blijft slechts 1,8 miljoen ton achter in ons land. Dat is dus ongeveer een half procent van de totale wereldproductie, maar dan wel honderd procent duurzaam gecertificeerd.
Lees ook de opinie van Natasja Oerlemans (Wereld Natuur Fonds): Nederlandse import is niet ontbossingsvrij
In veel landen nog geen issue
Helaas is duurzame sojateelt in veel landen op de wereld nog geen issue. Voor veruit het overgrote deel van de wereldhandel gelden geen duurzaamheidscriteria, maar gewoon productkwaliteit en de laagste prijs. Met andere woorden: als de rest van de wereld het Nederlandse voorbeeld zou volgen, dan behoort ontbossing binnen de kortste keren tot de verleden tijd.
Het aandeel gecertificeerde duurzame soja kán en móet omhoog! Een steuntje in de rug van het WWF zou ons kunnen helpen. WWF kan stimuleren dat onze certificering naar een internationaal niveau wordt getild. Zij zijn in Europa actief, maar ook daarbuiten in zowel landen die soja exporteren als importeren. Als Europa zich zou committeren aan de import van uitsluitend gecertificeerde soja, dan zou dat direct een duidelijk marktsignaal zijn voor een duurzamere teelt op wereldhandelsniveau.
Wettelijke basis helpt
Nederlandse diervoederbedrijven zijn een goed voorbeeld voor andere landen en we werken graag samen met WWF om de uitrol naar het buitenland te bevorderen. Een wettelijke basis helpt ons aan een gelijk economisch speelveld waar ook Nederlandse boeren om vragen.
Onze sector wil bijdragen aan een circulaire landbouw waarmee we een groeiende wereldbevolking voorzien van vlees, eieren en zuivel zonder de aarde zwaarder te belasten. Wij voelen ons verantwoordelijk om naar alternatieven voor soja te zoeken. Dat is een hele uitdaging, want de aminozuursamenstelling van soja is uniek en zeer gunstig in diervoeder. Alternatieven zoeken wij in de eiwitbronnen van bijproducten uit de ketens van akkerbouw en veehouderij. Eiwitrijke bijproducten uit de ene keten kunnen de grondstof zijn voor de andere keten. Met een fundamenteel wetenschappelijk en toegepast onderzoeksprogramma onder de naam ‘Feed4foodure’ kijkt de diervoedersector naar deze mogelijkheden.
Zonder uitputtend te zijn, onderzoeken we de teelt van insecten als mogelijke eiwit- en aminozuurbron voor diervoeder
Daarnaast investeren ook individuele bedrijven volop in eigen commercieel onderzoek dat vaak vertrouwelijk is. Door onze collectieve inspanning verschijnen er nieuwe concepten aan de horizon. Zonder uitputtend te zijn, onderzoeken we de teelt van insecten als mogelijke eiwit- en aminozuurbron voor diervoeder. Denk ook aan raffinage van gras waaruit waardevol eiwit kan worden gewonnen. Uiteindelijk zullen soja importen binnen enkele decennia geleidelijk worden vervangen door een combinatie van verschillende oplossingen.
Tijd en geld
Duurzame soja importeren? Wij doen het al! Het onderzoeken, ontwikkelen en omschakelen naar alternatieve eiwitbronnen, willen we ook, maar kosten tijd en geld. WWF kan ons helpen aan wetenschappelijke aandacht, toewijzing van onderzoeksbudgetten en bijdragen aan passende wet- en regelgeving. Het zou een welkome stimulans zijn en ons helpen om een grote sprong voorwaarts te maken. Dat is zinvoller dan elkaar publiekelijk bekritiseren. WWF moet begrijpen dat die weg voor ons doodlopend is.
Binnenkort gaan wij gelukkig met WWF om de tafel. Alleen als wij in samenwerking met globale NGO’s erin slagen de certificatie van soja op Europees niveau wettelijk te regelen, zetten we gezamenlijk een belangrijke vervolgstap die verdere ontbossing een halt toeroept. Wie weet welke concrete vervolgstappen we daarna nog samen kunnen zetten.
