Ierland wil wereldleider duurzame voeding worden

Ierland wil tegen 2030 wereldleider zijn in duurzame voedingssystemen. Dan gaat het niet alleen om de klimaatkant, maar ook om economische en sociale duurzaamheid. Boeren, vissers en de voedingsproducenten moeten daarbij zijn verzekerd van een goed inkomen en meer welzijn. Zij moeten er tegelijk voor zorgen dat de agrifoodexport over tien jaar op zeker € 21 miljard kan uitkomen. Uiteindelijk doel is dat de hele keten in 2050 klimaatneutraal kan draaien.

Dat zijn de hoofdlijnen in een Food Vision 2030 Strategy die minister Charlie McConalogue van landbouw en voeding heeft gepresenteerd.

Vier pijlers in strategie

Die ‘pionierende, een decennium durende strategie’ is gebouwd op vier pijlers:

1. Een klimaatvriendelijke, in milieu opzicht duurzame agrifoodsector.
2. Levensvatbare en weerbare primaire producenten die een beter leven kunnen genieten dan vandaag de dag.
3. Voeding die veilig, voedzaam en aantrekkelijk is en die in binnen- en buitenland vertrouwen wekt.
4. Een innovatieve, concurrerende en weerbarstige sector die wordt gedreven door technologie en talent.

Agrifood grootste economische sector in Ierland

Agrifood is de grootste economische sector in Ierland, met een bijdrage van 7% aan het bnp en 10% aan de export. Op primair niveau gaat het om 137.500 boerderijen, 770.000 hectare bos en 2.000 vissersschepen. De sector is de laatste tien jaar sterk gegroeid, met name de export die met 60% is toegenomen van € 8.9 miljard in 2010 naar € 14,2 miljard vorig jaar.

“De wereldwijde vraag naar voeding van hoge kwaliteit blijft sterk toenemen en de Ierse sector heeft een goede uitgangspositie om mede aan die vraag te voldoen. Tegelijk moet die sector haar rol oppakken bij de bescherming van klimaat en milieu. De agrifoodsector kan belangrijke en urgente verbeteringen bereiken in de milieu-footprint en haar reputatie als een duurzame producent van kwaliteitsvoeding beschermen en verder verbeteren”, zo staat in de strategie.

Milieu-impact veestapel aanpakken

Dat betekent wel een soms harde boodschap, met name voor de zuivelsector die de grootste bijdrage levert aan de export: “De melkveehouderij heeft de levensvatbaarheid van veel boeren sterk verbeterd. Tegelijk is het urgent om de negatieve milieugevolgen van de groeiende veestapel aan te pakken om de reputatie en duurzaamheid van de sector te verzekeren. De toename van de methaanemissie vormt een bedreiging voor het halen van de doelstellingen. Tot de mogelijkheden om die toename te beteugelen behoren voeradditieven en verbeteringen in veegenetica. Ierland moet daarbij nog meer dan nu een leidende rol spelen bij het wetenschappelijke en technische onderzoek op die gebieden.”

In de strategie wordt bepleit dat er ook meer markt wordt gecreëerd voor kalfsvlees om de export van stierkalveren aan banden te leggen.

Cruciale rol voor handelsmissies

De verwerkende industrie, die zo’n 1.800 bedrijven in Ierse eigendom telt, is de laatste jaren al sterk gegroeid, vooral door export naar verre landen. “De verdere ontwikkeling hangt af van een voortdurende focus op de concurrentiekracht en innovatie maar ook van een begrip van de dynamiek van de markten, oriëntatie op de consument en gelijk op blijven lopen met de sociale verwachtingen in relatie tot zaken als klimaatverandering, dierenwelzijn en het verband tussen voeding en gezondheid.” Handelsmissies, zoals het ministerie voor landbouw er vele organiseert, blijven daarin een cruciale rol spelen.

Inkomens producenten staan centraal

Premier Taoiseach Micheál Martin: “Landbouw, visserij en voeding is de grootste sector in ons land. Het is verweven met de ‘fabric’ van de Ierse gemeenschap en een van de drijvende krachten voor onze economie, vooral op het platteland en langs de kust. De visie om wereldleider bij duurzame voedingssystemen te worden, erkent de uitdagingen waar de sector voor staat, niet in het minst wat het milieu betreft, maar stippelt ook de weg naar de toekomst uit.”

McConalogue voegt daar aan toe: “Ik verwelkom de focus om ervoor te zorgen dat boeren, vissers en voedingsproducenten concurrerend en productief zijn met meer welzijn en versterkte duurzaamheid. De inkomens van die producenten staan centraal en zijn van essentieel belang voor het succes van de strategie.”