Rabo: heel veel uitdagingen voor vleessector in 2022

De vleessector staat een uitdagend jaar te wachten. De ontwrichting van de vleesmarkten houdt wereldwijd aan in 2022, schrijft Rabobank in de jaarlijkse Global Animal Protein Outlook. De kosten stijgen voor diervoer, arbeid, energie en transport. Daarnaast groeit de vraag naar plantaardige eiwitten die dierlijke eiwitten vervangen. Dat betekent extra concurrentie.

Prijzen van dierlijk eiwit hoog

Ook de coronacrisis zal volgend jaar nog voor heel wat strubbelingen zorgen. Verder zal de vleessector mee moeten gaan in de internationale trend naar meer duurzaamheid. Ook daar moeten investeringen voor worden gedaan. Maar Justin Sherrard, Global Strategist op het gebied van dierlijke eiwitten bij Rabobank, ziet ook een lichtpuntje. “Op enkele uitzonderingen na blijven de prijzen van dierlijk eiwit hoog in 2022. Er is veel vraag en het aanbod kan daar niet aan voldoen.”

Stijgende productiekosten

De belangrijkste vraag voor de vleesbedrijven is of ze in 2022 hun hogere kosten kunnen doorberekenen aan hun afnemers of de kosten kunnen afwentelen op toeleveranciers door goedkoper in te kopen. Sherrard vindt het aannemelijk dat de prijzen van dierlijke eiwitten hoog blijven. “De FAO-prijsindex voor vlees is al met 20 punten gestegen sinds begin 2021, als reactie op de stijgende productiekosten. Maar er is ook reden tot voorzichtigheid. De retail en de foodservicebedrijven duwen terug in een poging om hun eigen marge en marktpositie te verdedigen.”

Kosten voor diervoer, energie en vracht zijn cyclisch. Die kunnen op een gegeven moment in 2022 weer gaan zakken

Wie uiteindelijk de hogere kosten betaalt, hangt volgens Sherrard af van twee factoren. “De eerste factor is hoeveel de productiekosten volgend jaar stijgen. De kostenstijgingen voor arbeid en voor duurzaamheid zijn structureel. Daar kunnen bedrijven weinig aan veranderen. Maar kosten voor diervoer, energie en vracht zijn cyclisch. Die kunnen op een gegeven moment in 2022 weer zakken als vraag en aanbod op die markten meer in evenwicht komen.”

De tweede factor betreft de structuur van de keten waarin de producenten van dierlijke eiwitten opereren, analyseert Sherrard in het rapport. “In markten met een beperkt aanbod is het gemakkelijker hogere kosten door te berekenen, als bijvoorbeeld sprake is van een beperkte concurrentie of als het bedrijf gespecialiseerde vleesproducten maakt. In alle andere situaties ligt de marktmacht bij de toeleveranciers, de retail en de foodservice.”

Tekort aan personeel

Nog een grote uitdaging voor de vleesbedrijven in 2022 is om voldoende personeel te vinden. Dat was vóór de coronacrisis al een probleem, constateert Sherrard. “Het personeelstekort beperkt nu al de productie. De industrie heeft in sommige regio’s te maken met personeelstekorten van 30%. Dit leidt tot hogere kosten in de arbeidsintensieve dierlijke eiwitsector. Loonsverhoging helpt op korte termijn, maar heeft ook een blijvende impact op de productiekosten. Daardoor verschuift de vleesproductie van regio’s met hoge lonen zoals VS, EU en Verenigd Koninkrijk naar regio’s waar de lonen lager zijn.”