Vanuit een gebiedsgerichte aanpak maken provincies met alle partijen per gebied plannen en heeft de gehele food- en agribusiness een belangrijke rol. - Foto: Lex Salverda
Aan de formatietafel daalt het besef steeds verder in dat niemand gebaat is bij een harde sanering van de land- en tuinbouwsector.
Niet in de laatste plaats de natuur, waar het allemaal om te doen is. In plaats van de focus te leggen op het versnellen van stikstofreductie, zal de sector tot stilstand komen door juridische procedures die wel tien jaar kunnen duren. Dat helpt de natuur niet verder en dan hebben we het nog niet over alle gevolgen voor grote polarisatie tussen stad en platteland.
Alternatieve plannen
En dat terwijl er alternatieve plannen zijn uitgewerkt door brede coalities uit de gehele food- en agriketen en daarbuiten. Deze plannen verdienen steun en budget en leveren sneller resultaat. Bovendien hebben ze draagvlak in de sector. Voor de food- en agribusiness is het essentieel om mee te doen: voor henzelf, voor hun klanten én voor de maatschappij. Niets doen is geen optie. Het leidt tot uitholling van het verdienmodel van de food- en agriketen met onwenselijke bredere maatschappelijke gevolgen.
Het is belangrijk dat we blijven investeren in verduurzaming, om zo te kunnen bijdragen aan de transities die wereldwijd spelen voor de agrifoodsector
Vanuit een gebiedsgerichte aanpak maken provincies met alle partijen per gebied plannen. Deze bottom-up gebiedsgerichte aanpak werkt verbindend en is belangrijk voor het maatschappelijk draagvlak, wat essentieel is voor de noodzakelijke verduurzamingstransitie. In de gebiedsgerichte aanpak heeft de gehele food- en agribusiness een belangrijke rol. Zij hebben een sleutelpositie om bij te dragen aan een gezond verdienmodel voor alle ketenpartijen. Nederland heeft al decennialang een toppositie in de internationale agrifoodsector, we zijn een speler van betekenis, wereldwijd. Het is belangrijk dat we blijven investeren in verduurzaming, om zo onze koppositie te kunnen behouden en te kunnen bijdragen aan de transities die wereldwijd spelen voor de sector. Met grootschalige sanering en sluiting is niemand geholpen. De productie verplaatst dan naar elders in de wereld. En wat denkt u? Zal dat op minder of meer duurzame wijze gebeuren?
