Waar komt de kostenstijging terecht?

De consument kan niet helemaal opdraaien voor de hogere kosten van levensmiddelen. Dat zegt Marc Jansen van supermarktbrancheorganisatie CBL. En de supermarkten ook niet, voegt hij er in een adem aan toe. Deels zullen de kostenstijgingen door de keten opgehoest moeten worden, besluit hij.

Daarmee probeert hij een hete aardappel door te schuiven die op ieders bordje ligt, van boer tot verwerker tot handel tot consument. De inflatie is gestegen tot niveaus die in meer dan een halve eeuw niet gezien zijn: 10%, waarbij voeding (6,2%) een belangrijke aanjager is. Dit leidt tot grote koopkrachtdaling bij de consument en vroeg of laat tot afnemende afzet.

Consument voorop als supermarkt ontzien wordt

De supermarkten waren aanvankelijk nog welwillend, toen door de oorlog in Oekraïne paniek uitbrak op de energiemarkt. Ze kwamen bijvoorbeeld pluimveehouders tegemoet met een plus op de prijzen. Maar aan de opmerkingen van Jansen te zien, maken ze zich nu klaar voor ouderwets touwtrekken. Zijn inschatting is dat de consument niet alles kan opvangen, en dat ‘de keten’ (is dat inclusief of exclusief de supermarkten?) ook moet bijdragen. Welnu, dat gebeurt al. Producentenprijzen zijn de afgelopen tijd nog sneller gestegen dan de winkelprijzen.

Van veel vollegrondsgroenten zijn de producentenprijzen nu juist laag, maar dat is in de winkel niet te merken. Die marges moeten dus groot zijn. Het blijft raar: als de producent een eerlijker deel van de koek wil, dan geeft CBL niet thuis in het belang van de consument. Als de supermarkt bang is geld te verliezen, is het verhaal dat een ander ook moet leveren omdat de consument het niet aan kan. Alles in het belang van de consument, als de supermarkt maar niet geknepen wordt.