Runderen leveren meer humaan eetbaar eiwit dan ze verbruiken

De efficiëntie waarmee landbouwhuisdieren plantaardig eiwit omzetten in vlees, eieren en melk, wordt over het algemeen laag ingeschat. Een groot deel van het plantaardig eiwit in diervoeder is echter niet consumeerbaar door de mens. De onderzoekers geven aan dat het belangrijk is om hier in discussies omtrent duurzaamheid van dierlijke productie rekening mee te houden.

Verhouding

De ILVO-studie brengt naar eigen zeggen voor het eerst in kaart wat de verhouding is tussen enerzijds de plantaardige eiwitten die als veevoeder gebruikt worden en die in principe ook bruikbaar waren in menselijke voeding, en anderzijds de hoeveelheid eetbaar dierlijk eiwit (zoals vlees, eieren en melk) die daar tegenover staat. Runderen die onder andere veel gras eten, zijn netto-producenten van humaan eetbaar eiwit. Voor varkens en legkippen geldt dat ze ongeveer evenveel humaan eetbaar eiwit consumeren als dat ze als varkensvlees en eieren leveren. Vleeskuikens gebruiken wel meer humaan eetbaar eiwit dan ze teruggeven. Dit komt voornamelijk omdat er in hun voer veel granen zitten.

Circulaire nevenstromen

Het onderzoek is uitgevoerd in opdracht van en samenwerking met de Belgian Feed Association (BFA). BFA maakt zich er sterk voor dat de veevoedersector tegen 2030 de helft van het voer kan laten komen uit circulaire nevenstromen die niet meer geschikt zijn voor menselijke voeding, tegenover 43% nu. Daarnaast wil de sector nog meer eiwitbronnen gebruiken die niet door de mens geconsumeerd worden, zoals bijvoorbeeld afgekeurde erwten, lupine en insectenmeel.