Foto: Ruud Ploeg
Onderzoekers in de Verenigde Staten zijn er in geslaagd om aardappelen beter geschikt te maken voor verwerking in voeding. De aardappel bevat twee soorten zetmeel: amylose en amylopectine. Met behulp van de Crisp-technologie is het DNA van de aardappel zo veranderd dat de verhouding tussen beide soorten zetmeel veranderd kan worden.
Wetenschappers van het onderzoeksinstituut Texas A&M AgriLife hebben de gene-editing techniek Crispr toegepast om dit te bereiken. Ze verwachten hier veel van. Aardappelen worden in zo’n 160 landen geteeld en het is het derde voedingsgewas ter wereld, na tarwe en rijst.
Scheiden van zetmeelsoorten
Verwerkers willen graag aardappelen met veel amylopectine en zo weinig mogelijk amylose. Het scheiden van beide zetmeelsoorten kost veel energie en is milieubelastend. Amylopectine wordt bijvoorbeeld gebruikt als stabilisator en verdikkingsmiddel in voedingsproducten en als emulgator in saladedressings. Amylopectinezetmeel wordt ook gebruikt in diepvriesproducten. Een andere toepassing van zetmeel met een hoog amylopectinegehalte is de productie van bioplastics, kleefstoffen en alcohol.
De wetenschappers hebben hun bevindingen gepubliceerd in het International Journal of Molecular Sciences en in het tijdschrift Plant Cell, Tissue and Organ Culture.