Bindende doelstelling om voedselverspilling in te binden

Een mooi streven, ook omdat voedselverspilling enorme hoeveelheden water, grondverbruik, geld en uitstoot van broeikasgassen kost. Daarnaast is het schrijnend dat in Europa enorme hoeveelheden voedsel in de afvalbak verdwijnen en miljoenen mensen elders in de wereld honger hebben.

De nieuwste Voedselverspillingsmonitor

In Nederland verscheen in 2015 de Voedselverspillingsmonitor. Op basis van de cijfers daarin is de Nederlandse doelstelling voor 2030 bepaald. De voedselverspilling in Nederland werd hierin ingeschat tussen 1,7 miljard en 2,5 miljard kilo. In een Kamerbrief van toenmalig LNV-minister Schouten over voedselverspilling valt te lezen dat ‘in 2030 tussen 0,9 miljard en 1,3 miljard kilo aan grondstoffen binnen de voedselketen behouden, dan wel hoogwaardig verwaard worden’. Er zijn geen richtlijnen waaraan die 50% moet voldoen, dat mogen landen zelf inkleuren. Uit de nieuwste Voedselverspillingsmonitor met cijfers over 2019 blijkt dat de verspilling wordt geschat tussen 1,5 miljard en 2,4 miljard kilo. De eerste daling sinds 2015, maar geen grote.

Het is daarom goed dat de EU kijkt naar juridisch bindende doelstellingen voor het terugdringen van de voedselverspilling. Het is nu te vrijblijvend en landen mogen zelf de regels invullen.

Van boer tot bord

Klimaatorganisatie Feedback geeft aan dat de gehele keten mee moet worden genomen in het terugdringen van de voedselverspilling, van boer tot bord. Ook hier is veel voor te zeggen omdat het grootste deel van de voedselverspilling in de primaire sector plaatsvindt. Hoewel het dus goed is dat wordt gekeken naar doelstellingen met juridische binding, is het ook belangrijk om te kijken naar de soort consequentie die vasthangt aan het niet behalen van de doelen. De consequentie moet serieus genomen worden door de lidstaten, anders belanden de doelstellingen naast het voedsel in de vuilnisbak.