World Food Programme: geen zorgen om voedselzekerheid in EU

Het was BBB-woordvoerder Caroline van der Plas die Klamert vroeg naar haar visie op het Europese landbouw-, natuur- en milieubeleid en de mogelijke gevolgen daarvan voor de voedselproductie. Klamert ging niet direct op Van der Plas’ vraag in.

Voedsel verbouwen waar het nodig is

Klamert benadrukte bij haar ontmoeting met de Tweede Kamer dat honger en voedseltekorten het best kunnen worden bestreden door voedsel te verbouwen waar het nodig is. De Deense speciaal adviseur van de WFP, Daniel Rugholm, voegde daaraan toe dat het WFP een ommezwaai aan het maken is. “In het verleden leverden de Verenigde Staten 80% van hun steun in de vorm van agrarische grondstoffen. Nu is dat nog maar 20%.”

Lokale teelten ondersteunen

De VS gebruikten destijds het WFP om de landbouwoverschotten uit eigen land weg te werken. Voedselhulp in de vorm van grondstoffen is alleen nodig in acute noodsituaties, zegt Klamert. In alle andere gevallen is het beter om lokale teelten te ondersteunen en te verbeteren, evenals het gehele voedselsysteem in landen en regio‘s. De weerbaarheid van de bevolking is het meest gebaat bij lokale voedselproductie binnen een goed functionerend voedselsysteem.

Flexibel zijn en ingrijpen waar nodig

De Europese Unie kan daar best een bijdrage aan leveren, vindt Klamert, maar niet zo zeer in de rol van voedselproducent. WFP wil vooral flexibel kunnen zijn en ingrijpen waar het nodig is. Klamert complimenteerde het Nederlandse beleid, dat er op gericht is meer geld te geven als de acute situatie daar om vraagt.

Honger blijft

Hoewel de Verenigde Naties de doelstelling hebben om in 2030 de honger in de wereld te hebben beëindigd, verwacht Klamert dat die ‘droom’ niet bewaarheid zal worden. Wereldwijd gaan 828 miljoen mensen met honger naar bed, niet wetend waar ze de volgende dag hun eten vandaan halen.