Consument grillig over boodschappen, wel een rode draad

Ook laat men zich door folders leiden. Veel mensen kijken naar prijs, kwaliteit, bereidingsgemak en houdbaarheidsdatums. Betaalbaarheid staat bovenaan. Iemand zei: “Ik vind het een hele kostenpost elke maand. Dan kijk ik niet naar duurzaamheid bij het boodschappen.”

‘Niet mijn probleem’

Klanten over het effect van de prijs op het boereninkomen: de een geeft er niets om, terwijl een ander zegt van wel. Weer een ander zegt: “Ik denk erover na, maar vind niet dat ik als consument dat probleem moet oplossen. Als enige kan ik dat niet. Iets maakt dat de boer minder krijgt, terwijl mijn prijs gelijk blijft. Het is dus niet mijn probleem. Hier moet een structurelere oplossing voor komen.” Men let op hoe het product er uitziet.

Van streekproducten hebben klanten het idee dat het verser is. Uiteraard is de smaak ook belangrijk. “Het moet wel goed zijn. Dan wil ik er ook voor betalen”, zo is de redenatie. Weer anderen zeggen: “Daar gaat het mij niet om. Ik ben alleenstaand en mij gaat het om de hoeveelheid en dat de porties niet te groot zijn.”

Wel steekwoorden, geen hele zinnen

Over het product communiceren, moet snel en eenvoudig gaan. Zo wil men op een bord in de winkel wel steekwoorden lezen, maar geen volzinnen. Mensen hebben geen tijd om te lezen in de winkel. De verpakking moet uitnodigend en transparant zijn, maar het etiket mag niet te groot zijn, want dan denken sommigen dat er iets te verbergen valt.

Kortom, consumenten verschillen in hun opvattingen over eten en boodschappen doen. Toch is er een rode draad uit op te maken. Betaalbaarheid, uiterlijk van het product en de verpakking zijn belangrijk. Smaak vinden consumenten ook belangrijk, maar dat kunnen ze niet zien aan het product in de winkel. En voor een deel van de consumenten zijn het verhaal en de beleving bij het product belangrijk.