De ‘bio-kopers’, die met hun consumptie hiervan een lagere milieu-impact hebben, kopen over het algemeen nog wel veel vlees en kaas. Foto: Canva
Het was al bevestigd en het vermoeden was er ook, maar nu toont een nieuwe studie nogmaals aan dat er een gat is tussen zeggen en doen als het gaat om duurzame voedselconsumptie.
Daarnaast toont de studie ook aan dat duurzame en gezonde consumptie bij consumenten zich vrijwel altijd focust op één dimensie. Het veranderen van de consumptie is een uitdaging, maar er blijkt nog een extra uitdaging te zijn volgens onderzoek, dat is gepubliceerd in Frontiers in Nutrition. Uit dit onderzoek blijkt dat er een gat bestaat tussen zeggen en doen en dat het verduurzamen van het eetpatroon zich vrijwel altijd op één van drie aspecten focust: milieu-impact, klimaatimpact en gezondheidsimpact. Vrijwel nooit komt het voor dat consumenten op alle drie hun gedrag aanpassen.
Gedrag verschilt per consumententype
In de studie is het (aankoop)gedrag van 8.400 Duitse consumenten geanalyseerd. Daaruit kwamen verschillende groepen: 8% was een koper van biologisch. 25% van de groep kan worden omschreven als vleesliefhebber en 20% is een fan van zoete snacks. De overige 46% zijn gecategoriseerd als de gemiddelde consumenten. Uit het onderzoek blijkt dat het consumentengedrag zich richt op het verduurzamen van één dimensie, op de andere vlakken scoren de consumenten slecht. Bijvoorbeeld: de ‘bio-kopers’, die met hun consumptie hiervan een lagere milieu-impact hebben, kopen over het algemeen nog wel veel vlees en kaas.
De grootste ‘gaten’ tussen zeggen en gedrag is er te vinden bij de vleesliefhebbers en de fans van zoete snacks. Van beide groepen geeft ongeveer een derde aan er alles aan te doen om eten te vermijden dat schadelijk is voor de gezondheid. Ook geeft 28% van de vleesliefhebbers aan dat ze bewust minder vlees eten.
Holistisch overheidsbeleid nodig
De onderzoekers argumenteren dat het overheidsbeleid op dit moment te veel focust op het verbeteren van één van deze dimensies: gezondheid, milieu of klimaat, en niet op het totale plaatje. Ook stellen zij dat de introductie van een klimaatlabel op voeding ook kan leiden tot een zogenoemd ‘halo-effect’, waarbij één positieve eigenschap alle negatieve overschaduwt. Als voorbeeld noemen zij de zoete snacks. Die hebben nog geen breed geïntroduceerd klimaatlabel. Wanneer dit wordt geïntroduceerd kunnen de ‘zoete snack fans’ het goed praten dat zij deze ongezonde producten consumeren, omdat het immers goed is voor de planeet.
De onderzoekers zien het EAT-Lancet dieet als een voorbeeld van beleid dat op alle vlakken speelt. Hoewel dit dieet volgens onderzoek van de Wageningen Universiteit ook negatieve gevolgen kan hebben voor gezondheid en planeet.
