ABN Amro-kantoor op de Zuidas. Foto: ANP
Duurzaamheid is duur. Dat is meestal de teneur van discussies en verhalen over verduurzaming van productie.
Maatregelen die productie duurzamer maken, kosten geld of verminderen de productiviteit met als gevolg: een hogere kostprijs. Daarmee lijkt het soms ook of duurzaamheid een luxe is, sommigen nemen zelfs het woord ‘decadent’ in de mond.
Totaal is de agrifood verantwoordelijk voor 23% van die biodiversiteitsschade
Hoe kortzichtig dat is, blijkt uit een studie uit onverdachte hoek, van grootbankier ABN Amro. Die heeft laten becijferen wat de kosten zijn van de schade die de Nederlandse economie toebrengt aan biodiversiteit. Het gaat om maar liefst € 40 miljard euro per jaar. Vijf miljard daarvan zit in de agrarische sector, nog eens 4 miljard in de voedingsindustrie. Totaal is de agrifood verantwoordelijk voor 23% van die biodiversiteitsschade.
In het buitenland
Opmerkelijk gegeven: 70% van die schade gebeurt in het buitenland. Denk aan de sojateelt in Brazilië ten behoeve van veevoer, of aan watervervuiling in Argentinië die gekoppeld is aan rundvleesproductie in dat land. De agrosector is overigens lang niet de enige met schadelijke effecten. Ook de IT en de techniek hebben grote impact, onder meer via gebruik van energie en metalen.
Steeds meer duidelijk dat de kosten van niks doen op lange termijn veel groter zijn dan de kosten van ingrijpen op korte termijn.
Er is vast wel wat af te dingen op zulke berekeningen. Wellicht scheelt het een paar miljard, wie weet is een enkele inschatting overdreven. Het gaat om de orde van grootte en die is gigantisch. Ook op andere gebieden van duurzaamheid wordt steeds meer duidelijk dat de kosten van niks doen op lange termijn veel groter zijn dan de kosten van ingrijpen op korte termijn. Op de klimaatconferentie in Egypte, vorige maand, ging het al bijna alleen nog maar om de vraag: wie betaalt de rekening? Gevolg van het feit dat de klimaatverandering veel te lang op zijn beloop is gelaten.
Dichter bij huis werd deze week bekend dat vlees van runderen in uiterwaarden te veel dioxines bevat. Ook daar vertaalt een milieuprobleem zich in regelrechte economische schade, die nog lange tijd zal blijven doortikken.
Nee, duurzaamheid is geen luxe. Juist niet-duurzaamheid kunnen we ons niet permitteren.
