Foto: Canva
In dit artikel
Bij een duurzame ketensamenwerking hebben alle schakels in de keten belang bij elkaars voortbestaan en zijn zich daar ook van bewust.
De juiste informatieverstrekking tussen de producent en de consument is wat mij betreft een van de meest waardevolle aspecten van ketensamenwerking. Daarnaast is ook het vergroten van de afzet, het samenbrengen van vraag en aanbod en het streven naar de hoogst haalbare prijs een belangrijk doel. Als de opbrengst dan ook nog eerlijk verdeeld wordt tussen alle ketenpartijen, waarbij ook de producent daarvan een eerlijk deel ontvangt, kun je spreken van een duurzame ketensamenwerking.
Herkomstinformatie communiceren
Voor veel onbewerkt voedsel is het communiceren van herkomstinformatie verplicht. Toch zie ik nog regelmatig dat dit niet wordt gecommuniceerd. Toen ik laatst verse Nederlandse knoflook zocht, in het oogstseizoen, moest men bij de Makro flink zoeken naar pakbonnen om de herkomst te traceren.
Voor vlees ligt het traceren van herkomst en productiewijze ingewikkeld, aangezien (bijna) niemand een heel varken of een hele koe koopt bij de slager. Sterker nog, het aantal slagers dat nog een heel rund aankoopt en vierkant weet te verwaarden, is de afgelopen jaren ook flink afgenomen. Veel slagers kopen slechts enkele onderdelen van een rund en het is dan aan de tussenhandel, de grossier, om de rest van het dier optimaal tot waarde te brengen. Het gevolg daarvan is dat bijvoorbeeld de biefstuk van deze slagers afkomstig kan zijn van verschillende vleesveehouders. Het vertellen van het kloppende verhaal over hoe de dieren hebben geleefd, is voor deze slager lastiger dan voor de slager die een heel rund, afkomstig van een vleesveebedrijf, inkoopt.
Consument overtuigen
Ook in de visserij worstelt men met de informatieverstrekking, blijkt uit een uitzending van tv-programma Pointer. Vissers willen best verduurzamen. Ze vermelden bij de aanvoer van de vis nadrukkelijk dat de vis lijngevangen is, waarbij de zeebodem niet wordt geroerd. Doordat de kwaliteit van de vis niet anders is maar de prijs wel hoger, is het van groot belang dat de visboer aan het einde van de keten de consument weet te overtuigen van de meerwaarde of in ieder geval het verschil tussen de ene en andere methode duidelijk maakt.
De consument mag uiteindelijk zelf kiezen, op basis van de kloppende informatie. Keurmerken helpen om herkomst- en productiewijzen te controleren en te borgen, maar een duurzame ketensamenwerking is wat mij betreft vele malen sterker.
