Fransen vormen gezamenlijk front in strijd tegen graaiflatie

In Frankrijk vormen ministers en de grote supermarkten één front in de strijd tegen graaiflatie. Als de grote voedingsfabrikanten hun prijzen niet snel verlagen, dan dreigt de regering hen fiscaal te straffen, waarschuwt minister voor economische zaken Bruno le Maire. Staatssecretaris voor handel Olivia Grégoire roept van haar kant dat ze de ‘schuldigen’ desnoods met naam en toenaam aan de paal wil nagelen.

In Frankrijk lijkt er nauwelijks enige twijfel te bestaan dat de grote voedingsbedrijven listig gebruik maken van de hoge inflatie door het kunstmatig opdrijven van hun verkoopprijzen om de winst op te krikken, graaiflatie dus. De regering heeft daarom geëist dat die leveranciers weer met de supermarkten om de tafel gaan zitten om te praten over het zo snel mogelijk verlagen van die prijzen. ‘’We eisen een inspanning van bedrijven om op hun marge in te teren. Vandaag de dag zijn het de voedingsbedrijven die die marges realiseren dus zij moeten meedoen aan onze strijd tegen de hoge kosten van levensonderhoud. Als de voedingsindustrie weigert mee te werken, wat ik me uiteraard niet kan voorstellen, dan zal ik alle mogelijke methoden inclusief belastingen inzetten om onterechte marges die worden gemaakt over de rug van de consument terug te halen.”

Name and shame

Grégoire gooit daar zo mogelijk nog een schepje bovenop: ‘’De grote voedingsondernemingen hebben de manoeuvreerruimte en de middelen in kas om hun prijzen te verlagen. Als er van die kant de komende weken niets gebeurd, dan gaan we over op ‘name and shame’ door in het openbaar de merken te noemen die niet willen praten over een prijsverlaging. Ik ben er niet helemaal zeker van of dat nou zo goed is voor hun publiciteit.”

Anti-inflatie offensief

De bewindslieden krijgen overweldigende steun van de grote supermarkten die in koor – en vooral in de media – roepen dat de voedingsindustrie de inflatie kunstmatig hoog houdt. ‘’We moeten de multinationals dwingen terug te keren naar de onderhandelingstafel. Op dit moment is het één grote radiostilte van die kant,” zegt bijvoorbeeld directeur Michel Biero van Lidl dat in Frankrijk een grote speler is. Zijn bedrijf heeft, net als alle supermarkten, dit kwartaal mede op verzoek van de regering een groot aantal eerste levensbehoeften goedkoper gemaakt in een ‘anti-inflatie offensief’. ‘’Dat haalt een flink stuk van mijn marge, het is niet meer dan redelijk dat mijn leveranciers daar op z’n minst een bijdrage aan leveren. Misschien kunnen we niet direct terug naar de prijzen van voor de crisis maar alle tekenen staan op groen om in ieder geval een stuk omlaag te gaan.”

Geval-voor-geval basis

De organisatie van grote voedingsfabrikanten Ania wijst bij monde van voorzitter Jean-Philippe André de beschuldigingen van de hand: ‘’Ik begrijp best wat staatssecretaris Grégoire roept, zij heeft een rol te spelen. Maar de voedingsbedrijven verdienen het niet op die manier afgeschilderd te worden. We zijn verantwoordelijk. Ieder bedrijf kan zelf beslissen wat het doet. Ik twijfel of ‘name-and-shame’ het publieke debat goed doet en zal leiden tot wat men wil bereiken. Voedingsbedrijven willen best opnieuw over hun prijzen onderhandelen maar dan op een geval-voor-geval basis. Maar zoiets krijg je niet van de ene op de andere dag allemaal geregeld.”

In Frankrijk vormen ministers en de grote supermarkten één front in de strijd tegen graaiflatie. Als de grote voedingsfabrikanten hun prijzen niet snel verlagen, dan dreigt de regering hen fiscaal te straffen, waarschuwt minister voor economische zaken Bruno le Maire. Staatssecretaris voor handel Olivia Grégoire roept van haar kant dat ze de ‘schuldigen’ desnoods met naam en toenaam aan de paal wil nagelen.

In Frankrijk lijkt er nauwelijks enige twijfel te bestaan dat de grote voedingsbedrijven listig gebruik maken van de hoge inflatie door het kunstmatig opdrijven van hun verkoopprijzen om de winst op te krikken, graaiflatie dus. De regering heeft daarom geëist dat die leveranciers weer met de supermarkten om de tafel gaan zitten om te praten over het zo snel mogelijk verlagen van die prijzen. ‘’We eisen een inspanning van bedrijven om op hun marge in te teren. Vandaag de dag zijn het de voedingsbedrijven die die marges realiseren dus zij moeten meedoen aan onze strijd tegen de hoge kosten van levensonderhoud. Als de voedingsindustrie weigert mee te werken, wat ik me uiteraard niet kan voorstellen, dan zal ik alle mogelijke methoden inclusief belastingen inzetten om onterechte marges die worden gemaakt over de rug van de consument terug te halen.”

Name and shame

Grégoire gooit daar zo mogelijk nog een schepje bovenop: ‘’De grote voedingsondernemingen hebben de manoeuvreerruimte en de middelen in kas om hun prijzen te verlagen. Als er van die kant de komende weken niets gebeurd, dan gaan we over op ‘name and shame’ door in het openbaar de merken te noemen die niet willen praten over een prijsverlaging. Ik ben er niet helemaal zeker van of dat nou zo goed is voor hun publiciteit.”

Anti-inflatie offensief

De bewindslieden krijgen overweldigende steun van de grote supermarkten die in koor – en vooral in de media – roepen dat de voedingsindustrie de inflatie kunstmatig hoog houdt. ‘’We moeten de multinationals dwingen terug te keren naar de onderhandelingstafel. Op dit moment is het één grote radiostilte van die kant,” zegt bijvoorbeeld directeur Michel Biero van Lidl dat in Frankrijk een grote speler is. Zijn bedrijf heeft, net als alle supermarkten, dit kwartaal mede op verzoek van de regering een groot aantal eerste levensbehoeften goedkoper gemaakt in een ‘anti-inflatie offensief’. ‘’Dat haalt een flink stuk van mijn marge, het is niet meer dan redelijk dat mijn leveranciers daar op z’n minst een bijdrage aan leveren. Misschien kunnen we niet direct terug naar de prijzen van voor de crisis maar alle tekenen staan op groen om in ieder geval een stuk omlaag te gaan.”

Geval-voor-geval basis

De organisatie van grote voedingsfabrikanten Ania wijst bij monde van voorzitter Jean-Philippe André de beschuldigingen van de hand: ‘’Ik begrijp best wat staatssecretaris Grégoire roept, zij heeft een rol te spelen. Maar de voedingsbedrijven verdienen het niet op die manier afgeschilderd te worden. We zijn verantwoordelijk. Ieder bedrijf kan zelf beslissen wat het doet. Ik twijfel of ‘name-and-shame’ het publieke debat goed doet en zal leiden tot wat men wil bereiken. Voedingsbedrijven willen best opnieuw over hun prijzen onderhandelen maar dan op een geval-voor-geval basis. Maar zoiets krijg je niet van de ene op de andere dag allemaal geregeld.”