De kottervisserij in Nederland gaat door een diep dal, vooral door de hoge dieselprijs. - Foto: ANP
Voor boeren ontbreken helaas vooralsnog heldere kaders en tijdslijnen. Zij zitten in grote onzekerheid of hen hetzelfde lot wacht als de visserij.
Afgelopen week bezocht ik Texel om met een groep boeren en tuinders te praten over de toekomst van de landbouw op het prachtige eiland. Texel is Nederland in het klein, maar de onzekerheid en zorgen zijn er even groot. Stikstof en de wens voor meer natuur leiden tot discussies over extensiveren, hogere kosten, minder afzet en uiteindelijk de vraag wie gaat dat betalen?
Het antwoord ligt in het nog te sluiten Landbouwakkoord in 2023. Alle aanwezige ondernemers waren bewust van de noodzaak om te verduurzamen en de bereidheid om daadwerkelijk stappen te zetten is groot. Helaas ontbreken ook voor deze boeren vooralsnog heldere kaders en tijdslijnen. Alsof je een sportwedstrijd speelt waar de spelregels niet duidelijk zijn en niet bekend is wanneer de wedstrijd stopt.
Kottervisserij gaat door diep dal
Ondertussen maakte een van de boeren zich oprecht zorgen over het feit dat hij op het eiland geen vers gevangen vis meer kan kopen. De kottervisserij gaat door een diep dal, vooral door de hoge dieselprijs. Om rendabel te kunnen vissen, zou die minimaal gehalveerd moeten worden.
En waar in ons omringende landen de vissers nog subsidie krijgen, daar koopt ons land de vissers massaal met miljoenen op. Verwachting is dat minimaal de helft van de kotters stopt. Maar wees gerust, uw vis komt straks via Russische trawlers het land binnen. Dus wat kan er fout gaan?
Geen belastende productie of vieze handen in ons land, maar wel de consumptie
We lijken steeds vaker te kiezen voor wel de lusten, maar niet de lasten. Geen belastende productie of vieze handen in ons land, maar wel de consumptie. Van de textielindustrie, ooit uitbesteed naar landen met lage lonen en dito milieunormen, tot de huidige energiecrisis. Daarbij betalen we inmiddels de hoogste prijzen voor gas, terwijl wij onze eigen productie hebben afgebouwd en afhankelijk zijn geworden van import uit landen met een twijfelachtig regime.
Ondertussen zit een groot deel van de Nederlanders letterlijk in de kou, net zoals een groot deel van de boeren in grote onzekerheid zit of hen hetzelfde lot wacht als de visserij. Ik pleit daarom voor snel duidelijkheid en wens voor het nieuwe jaar een goed en gewogen Landbouwakkoord, met voldoende perspectief voor een gezonde agrofoodsector in ons land.
