Mario Draghi (l) en Ursula von der Leyen, voorzitter van de Europese Commissie, nemen op 9 september 2024 deel aan een persconferentie in Brussel om Draghi's rapport over het concurrentievermogen van Europa te presenteren. Foto: ANP
‘De toekomst van de Europese concurrentiekracht’, zo luidt het onlangs verschenen rapport, geschreven door Mario Draghi, voormalig voorzitter van de Europese Centrale Bank (ECB). De toekomst van Europa, en dan voornamelijk haar concurrentiekracht en innovatievermogen, wordt door Draghi stevig aan de tand gevoeld.
Draghi betoogt dat de Europese duurzaamheidswetgeving hierin een administratieve last vormt voor bedrijven. Hij haalt in het bijzonder uit naar de Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD) en de Corporate Sustainability Due Diligence Directive (CSDDD). De wetgeving zou leiden tot hoge kosten en daarnaast zou er onvoldoende begeleiding zijn in de implementatie van de wetgeving door de EU.
Kritiek op duurzaamheidswetgeving
Mario Draghi haalt meermaals aan dat de transitie naar net-zero een van de belangrijkste onderdelen is om het Europese concurrentievermogen op peil te houden. Hoewel Draghi hier zeker een essentieel punt aanhaalt, is dit ook direct een tegenstelling met zijn kritiek op duurzaamheidswetgeving. Het zijn immers diezelfde richtlijnen die bedrijven willen bewegen richting een bedrijfsmodel dat in lijn is met het Akkoord van Parijs. Dat verplichte wetgeving hiervoor nodig is, is in de afgelopen jaren wel duidelijk geworden.
De CSRD verplicht bedrijven te rapporteren over hun klimaattransitieplan om het bedrijfsmodel in lijn te brengen met het Akkoord van Parijs. Hierdoor dienen bedrijven ook daad bij het woord te voegen om de transitie naar net-zero te realiseren. Ook biedt dit financiële instellingen de kans om te investeren in bedrijven die zich inzetten om de klimaatdoelstellingen te halen.
Verlichting bieden aan kleinere bedrijven
Dat wetgeving actie vereist van bedrijven kan niet ontkend worden, al brengt het vooral voor kleinere bedrijven ook uitdagingen mee. Het is daarom goed om te kijken naar verlichting die geboden kan worden aan kleinere bedrijven in de implementatie van de wetgeving. Zo kunnen publieke databases helpen om data inzichtelijk te krijgen en te delen. Daarnaast zijn er veel initiatieven waar bedrijven zich bij kunnen aansluiten om negatieve impacts in de productieketen te identificeren en te adresseren. Regeldruk mag echter geen excuus zijn voor bedrijven om hun verantwoordelijkheid af te weren. Pas als bedrijven serieus met deze thema’s aan de slag gaan, kan de transitie naar net-zero écht worden gerealiseerd.
