Het geheim van communicatie in de eiwittransitie

Voor veel mensen is hun dagelijkse stukje vlees heilig. Velen van ons zijn opgegroeid met een dagelijkse portie vlees, en het proberen om mensen te laten kiezen voor niet-dierlijke producten kan vaak op veel weerstand rekenen. Dit is een uitdaging waar wij bij de Vegetariërsbond dagelijks mee te maken hebben.

Mensen eten vlees uit gewoonte, gemak, traditie en simpelweg omdat ze het lekker vinden. Wij begrijpen dit maar al te goed. Om deze groep mee te krijgen in de eiwittransitie is het in de communicatie cruciaal om de juiste toon aan te slaan, zodat niemand zich buitengesloten voelt.

Consument komt in beweging

Nu er steeds meer aandacht is voor de negatieve aspecten rondom de consumptie van dierlijke producten – zoals de impact op het milieu, gezondheid, wereldvoedselverdeling en dierenwelzijn – komen consumenten in beweging. Het wordt steeds meer geaccepteerd om minder dierlijke producten te consumeren. Van vegagehaktballen en -schnitzels tot plantaardige yoghurt, er is voor elk wat wils in de supermarkt.

Termen als vega(n) roepen weerstand op

Toch zijn niet alle consumenten hiervan gediend. De termen vegan, vegetarisch of vega roepen vooral bij traditionele vleeseters vaak weerstand op. Zij voelen zich door deze woorden in een hoek gedrukt, buitengesloten of zelfs geschoffeerd. Dit is begrijpelijk, aangezien generaties lang hebben genoten van hun stukje vlees, en nu lijkt het alsof dit ineens niet meer mag. Dit leidt vaak tot verhitte discussies op social media, waar de discussie zonder nuance wordt uitgevochten. Dit gaat ten koste van producenten en retailers die in lijn met de eiwittransitie innovatieve producten op de markt willen zetten.

Inclusief taalgebruik is essentieel

Om iedereen mee te krijgen in de eiwittransitie, moeten we vleesalternatieven bieden die niet alleen lekker zijn. Deze moeten ook inclusief worden gelabeld. Een term als plantaardig of in het Engels plant-based of plant-protein wordt als veel neutraler gezien dan vegan of vegetarisch. Deze roept bij de verstokte vleeseter veel minder weerstand op. Vegan en vegetarisch worden door vleeseters vaak gezien als activistisch en beperkend in hun vrijheid. Uit protest zullen zij dan ook veel minder snel hun geliefde stukje vlees laten staan om een alternatief te proberen.

Tegelijk hebben de termen vegetarisch en vegan wél waarde voor vegetariërs, veganisten, mensen met intoleranties of religieuze overtuigingen en zelfs voor de flexitariër. Wie beide groepen wil bedienen, moet dus helder en zorgvuldig communiceren zonder het plantaardige of vegetarische karakter van het product van de daken te schreeuwen.

Effectieve communicatiestrategieën

Kies voor subtiele en positieve communicatie op verpakkingen en in advertenties. Gebruik termen als plantaardig en benadruk de voordelen zoals smaak, gezondheid en duurzaamheid. Visuele elementen zoals groene kleuren en afbeeldingen van verse groenten kunnen deze boodschap versterken. Vermijd schreeuwerige termen zoals ‘100% VEGAN!’ en focus op inclusieve taal.

Aandachtspunt bij de term plantaardig is dat het niet een vastgelegde term is waardoor er discussie kan ontstaan wanneer iets wel en niet plantaardig is. Het is daarom raadzaam om een uitgebreide controle op alle ingrediënten uit te voeren en gebruik te maken van een onafhankelijk keurmerk zoals het V-Label. Deze kan zowel op de voorkant van het product geplaatst worden voor onafhankelijke bevestiging van een claim plantaardig, als op de achterkant van het product. Zo hoeven consumenten niet zelf de ingrediënten na te lopen.

Samen naar een duurzame toekomst

Ik weet hoe moeilijk het is om goede te communiceren, maar door dit te verbeteren én producten succesvol te positioneren kunnen we de eiwittransitie versnellen.