Hogere winkelprijzen onvermijdelijk

Dan moet de nood wel hoog zijn. Over zulke contracten wordt keihard onderhandeld, het zijn als het ware gestolde gevechten. In normale tijden breek je die niet zomaar open, want dan blijf je nergens. Het is dus goed mis, en dat geldt voor grote delen van de economie.

Het grote verschil met de vorige crisis is het onvermogen van de overheid. Toen de corona het land overspoelde, nu twee jaar geleden, nam het kabinet het heft in handen. Om een instorting van het gezondheidssysteem te voorkomen, ging het land op slot. En omdat de regering daarmee verantwoordelijk werd voor de ontwrichting van de economie, moest ook de portemonnee open. En dat is met redelijk succes gebeurd. Bepaalde sectoren (cultuur, horeca) kregen ontzettend zwaar te lijden, de rest van de economie bleef het verrassend goed doen.

Oorlog Oekraïne

Nu is het allemaal anders. De Oekraïnecrisis overkomt ons, daar helpt geen nationale, zelfs geen Europese overheid aan. De tekorten zijn voor een deel reëel en acuut, en angst in de markt geeft de prijzen nog een extra duw in de rug. Dat gaat iedereen geld kosten. Niet voor niks roept minister Kaag (Financiën) voortdurend dat dit ten koste van ieders welvaart zal gaan, 100% compensatie vanuit Den Haag is niet te verwachten. Het enige wat de politiek misschien kan, is de pijn verdelen, en de kwetsbaarsten in de samenleving wat extra ondersteuning bieden.

Dit is ook de pijnlijke boodschap die de Jumbo en Albert Heijn hun klanten moeten vertellen: de winkelprijzen voor voeding worden hoger. We moeten wel, want onze inkoop wordt duurder. En dat komt door de hogere kosten die onze leveranciers moeten maken. Er zit niks anders op.