Tijdens de lockdown kopen meer mensen direct bij boer of tuinder. - Foto: Jan Willem van Vliet
In dit artikel
Terwijl de tegenstellingen in de stikstofcrisis en de coronacrisis het nieuws overspoelen, vervolg ik, zoals in mijn vorige blog beloofd, mijn zoektocht naar de meerwaarde van Nederlands voedsel.
Een beetje naïef is dat wel, want vooral de onhaalbare doelen van de commissie-Remkes maken mij somber over onze toekomst.
Meten met twee maten
Dat er met twee maten gemeten wordt, is misschien wel het bruggetje. Van burgemeester Femke Halsema op een overvolle dam, terwijl de Amsterdamse horeca 100% kosten met 20% bezetting moet verdienen. Van buitenlandse stikstof die wordt toegerekend aan Nederlandse akkers, zodat Nederlandse boeren moeten krimpen. Naar geïmporteerd voedsel dat niet aan onze stikstof-, welzijns-, biodiversiteits- en voedselveiligheidsregels hoeft te voldoen.
Heeft strijd voor erkenning Nederlands voedsel nog zin?
Steeds vaker vraag ik mij af of het nog wel zin heeft om mijn strijd om erkenning van Nederlands voedsel voort te zetten. Keur- en kenmerken die in Nederland zijn geïntroduceerd om allerlei redenen, worden ook aan importvoedsel toegekend. Via die systemen kan een consument dus ook geen bewuste keuze meer maken om Nederlandse boeren te steunen.
Het grote aantal mensen dat tijdens de lockdown bewust hun voedsel rechtstreeks bij of van de boer koopt, geeft mij hoop
Mijn vorige blog om de Nederlandse herkomst als Merk met Meerwaarde te introduceren, riep veel reacties op. Een van de meest opvallende reacties vond ik dat iemand bang was dat Duitse mensen ook protectionistisch zouden worden over hun eigen voedsel en daardoor geen Nederlands varkensvlees meer zouden kopen.
Ik geloof in uitgaan van eigen kracht. Het grote aantal mensen dat tijdens de lockdown bewust hun voedsel rechtstreeks bij of van de boer koopt, geeft mij hoop.
Waardevol contact
Daarnaast is het directe contact tussen de boer en de burger die een vleespakket of doosje eieren op het erf komt afhalen en daar erkenning voor uitspreekt, heel waardevol, naast de extra inkomsten die dit met zich meebrengt.
Natuurlijk vindt niet al ons voedsel zijn weg via diepvriezen en tafeltjes aan de weg. Maar hoe mooi zou het zijn, als de bewustwording van Nederlandse consumenten, juist vanuit alle initiatieven die in crisistijd zijn ontstaan, blijft groeien?
