Meten, weten en eten

Daarom is het zo belangrijk om over een breed scala aan feiten te beschikken voordat je een conclusie trekt. Ook voor beleidsmakers is het cruciaal om alle relevante feiten op tafel te leggen zodra er nieuw (of aangepast) beleid moet komen.

In de verkiezingsdebatten zien we vaak een beperkt aantal feiten voorbij komen. Het groot of klein maken van bepaalde feiten is vaak bepalend wie een dergelijk debat ‘wint’. Daarnaast spelen emoties en persoonlijke verhalen nogal eens een cruciale rol.

Meten is weten. Dit betekent volgens mij dat je aan keukentafels met de relevante feiten op tafel, sneller een objectief beeld krijgt dan in debatten.

Voedingsmiddelen zijn duur

Even een concreet voorbeeld. Het CBS publiceerde onlangs een persbericht met hierin het feit dat de voedingsmiddelen in april 15,9% duurder waren dan een jaar eerder. In maart was dit 18,4%. In een andere CBS-publicatie staat ‘In 1960 besteedde een doorsnee huishouden iets meer dan 30% van zijn budget aan voedsel’. Inmiddels is dit aandeel nog ongeveer 10%. Op basis van deze feiten kun je de conclusie trekken dat voedingsmiddelen duur zijn, je kan ook concluderen dat we nog steeds weinig uitgeven aan voedingsmiddelen ten opzichte van 1960.

Feiten over (koop)gedrag, klimaat, gezondheid en natuur

Beide conclusies zijn juist. Daarom is het goed om aan keukentafels te praten over het belang van (gezonde) voeding, voedselzekerheid en de vraag of het feit dat we relatief minder uitgeven aan voedingsmiddelen ons de welvaart heeft gebracht die we wil willen. Wat mij betreft spelen de feiten over (koop)gedrag, klimaat, gezondheid en natuur ook een rol in deze gesprekken.

Voor vanavond alvast: eet smakelijk en een goed gesprek aan de keukentafel.