Aldi Süd heeft volgens Duitse vakmedia aangekondigd dat het bedrijf aandacht zal besteden aan de EU-oorsprong van plantaardige eiwitten. Foto: IMAGO/Michael Bihlmayer
In dit artikel
Levensmiddelen uit de regio zijn erg populair in Duitsland. Regionaal geproduceerd voedsel geeft consumenten vertrouwen, want ze geloven dat dit voedsel verser, milieuvriendelijker en vaak transparanter is wat herkomst betreft vanwege kortere transportroutes.
Voor de Duitse consument lijkt vooral die betrouwbare herkomst een belangrijke rol te spelen. Er is een sterke behoefte aan veilig voedsel in Duitsland. Regionale producten lijken veiliger, omdat men meer vertrouwen heeft in de Duitse wetgeving en traceerbare herkomst. Ook de Duitse supermarkten promoten het thema ‘Regional” en ‘Lokal’ sterk in hun reclames en winkels. In een Duits onderzoek is consumenten gevraagd welke van de vier inkoopcriteria ‘regionaal’, ‘biologisch’, ‘duurzaam’ en ‘fair’ zij het belangrijkste vinden. Hieruit kwam regionaliteit als sterkste aankoopmotief naar boven. ‘Regio is het nieuwe bio’, wordt inmiddels gezegd.
Europese soja
Ook bij plantaardige producten vragen fabrikanten en retailers steeds vaker naar de herkomst van de grondstoffen. Volgens Duitse vakmedia (Lebensmittel Zeitung) kondigde Aldi Süd aan dat het bedrijf aandacht besteedt aan de EU-oorsprong van plantaardige eiwitten. Het veganistische huismerk MyVay, biologische tofu en Wonder Chunks-producten, zijn bijvoorbeeld voorzien van het Donau Soja-keurmerk, dat garandeert dat de soja uit Europa komt. Ook discountconcurrent Lidl dekt de sojavereisten voor zijn eigen merk Vemondo in Duitsland of Europa.
Ook al zit je bijvoorbeeld in Venlo en lever je aan Keulen, dan nog is dit een buitenlands product
Boost voor eiwittransitie
De eiwittransitie kan de Duitse landbouw met de toegenomen teelt van eiwithoudende gewassen een nieuwe boost geven. Duitse boeren breiden de landbouwgrond voor plantaardige eiwitten en dus voor peulvruchten voortdurend uit. Tot nu toe werden deze in Duitsland voornamelijk verbouwd voor diervoeder. Voor het eerst heeft marktonderzoek door het Duitse Informatiecentrum voor de Landbouw (BZL) nu ook het gebruik van de geteelde peulvruchten geregistreerd. Het resultaat: slechts een kwart van de in Duitsland geoogste gedroogde erwten belandt op het bord. Sojabonen zijn goed voor 10 procent, lupinen voor 7,5 procent en veldbonen voor 5 procent. Alleen linzen en kikkererwten worden al voor ongeveer 80 procent verbouwd voor menselijke consumptie. Concreet is het sojagebied in Duitsland sinds 2016 verdrievoudigd tot ongeveer 45.000 hectare in 2023. Ongeveer een derde van dit areaal wordt biologisch geteeld. BZL verwacht dat het areaal dit jaar verder zal toenemen, als gevolg van goede teeltervaringen in 2023, steeds sterkere rassen en een stijgende consumentenvraag naar binnenlandse soja.
Van dichtbij?
Regionaal betekent ook van dichtbij….toch? Maar zodra er een landsgrens tussen zit, is het niet meer regionaal. Ergo: lokale producten in Duitsland komen altijd uit Duitsland zelf. Dat is best wel jammer voor bedrijven uit Nederland. Ook al zit je bijvoorbeeld in Venlo en lever je aan Keulen, dan nog is dit een buitenlands product. Een product uit Beieren kan wel als regionaal verkocht worden, maar een product uit Nederland niet. Duitsland is negen keer groter qua oppervlakte dan Nederland en dus zijn de afstanden groot.
Word een Duitse local
Dit wetend zou een advies aan Nederlandse producenten van plantaardige levensmiddelen kunnen zijn op de regionale trend in Duitsland in te spelen door samenwerkingen aan te gaan met lokale Duitse boeren en distributeurs om zo hun producten als ‘lokaal geproduceerd’ te positioneren. Daarnaast kunnen ze zich richten op het benadrukken van duurzame productiepraktijken en het aanbieden van seizoensgebonden producten, wat aansluit bij de Duitse voorkeur voor milieuvriendelijkheid en regionale versheid. Per slot zijn we een goede buurman, die ook bijna dezelfde – regionale – taal spreekt.
