Nieuw ijzerdeeltje gevonden dat goed kan worden toegepast in voeding om die met ijzer te verrijken. Foto: Canva
In dit artikel
Een onderzoeker van de Universiteit Utrecht heeft een nieuw ijzerdeeltje gevonden dat goed toepasbaar is om voeding met ijzer te verrijken.
Het stofje blijkt goed toe te passen, omdat het minder reageert met andere chemische stoffen in voeding dan andere ijzertoevoegingen en goed door het lichaam kan worden opgenomen.
Lastig mineraal
‘IJzertekort is een van de meest voorkomende voedingsproblemen in de wereld. IJzer is echter een lastig mineraal om toe te voegen aan voedingsproducten. IJzerhoudende verbindingen kunnen reageren met (plantaardige) stoffen in voedsel, waarbij organoleptische eigenschappen, zoals smaak of kleur, veranderen’, zo schrijft onderzoeker Neshat Moslehi in zijn proefschrift.
IJzerpyrofosfaat als ijzerverrijker
Er is een stofje, genaamd ijzerpyrofosfaat, dat veel aandacht heeft als ijzerverrijker in voeding. Het heeft een witte kleur, wat geen ongewenste kleuren aan de voeding toevoegt. Ook wordt het goed opgenomen door de mens en reageert het beperkt met andere stoffen in het voedsel. Voedingsmiddelen die fenolrijk zijn, waaronder plantaardige producten, kunnen echter wel verkleuren bij toevoeging van dit stofje.
De onderzoeker kreeg het voor elkaar om het stofje te ‘verstoppen’ in een andere chemische verbinding die minder reageert met de stoffen in voedsel. Een bijkomend voordeel is dat deze chemische verbinding tegelijk ten minste twee andere mineralen, zoals calcium of zink, aan de voeding toevoegt.
Verder onderzoek
Uit het onderzoekt blijkt dat je het stofje het beste kan toevoegen aan hartige producten, omdat deze vaker in water onoplosbare fenolen bevatten. Het onderzoek is op laboratoriumschaal uitgevoerd. Het nieuwe stofje zal verder onderzocht moeten worden om het te kunnen toepassen in voeding.
Vleesproducten bevatten veel goed opneembaar ijzer. Ook planten bevatten ijzer, maar dat is over het algemeen minder goed door het lichaam op te nemen. Personen die geen toegang hebben tot voedsel met voldoende ijzer of bijvoorbeeld een veganistisch dieet volgen, kunnen ijzertekort ontwikkelen.
