Pad naar duurzame productie vol struikelblokken

De rekening van die andere productie ligt veelal eenzijdig bij de boer. De klant is niet bereid om voor dit extra’s allemaal te betalen. Wageningen UR onderzocht in opdracht van demissionair minister Piet Adema de mogelijkheid om duurzame inkoop dan maar te verplichten, bijvoorbeeld in de vorm van een bijmengplicht. Adema was daartoe aangespoord in een motie van CDA-Kamerlid Derk Boswijk.

Wat is duurzame productie?

Zo simpel als het lijkt, is het niet, concluderen de onderzoekers. Sowieso ontbreekt het aan een eenduidige definitie van duurzame productie. Want wat is dat precies? Alle partijen moeten het daar wel eerst over eens zijn. Een verplichte inkoop van duurzame producten zal de vraag doen toenemen. Wageningen durft het effect op de prijs niet in te schatten, zeker niet op de langere termijn. De prijs in het schap zal in eerste instantie stijgen. De retail kan de stijging ook bij de boeren neerleggen. In plaats van een hogere prijs, krijgen die dan minder. Dat kan natuurlijk nooit de bedoeling zijn.

Wat betekent het voor biologisch?

En wat betekent zo’n verplichting bijvoorbeeld voor de biologische keten? Die zou weleens een knauw kunnen krijgen. Mogelijk wordt het ook aanlokkelijk om straks grondstoffen elders goedkoper vandaan te halen. Hier moeten binnen ketens duidelijk harde afspraken over worden gemaakt. Uit andere trajecten weten we dat dat nog niet zo eenvoudig is. En dan is er natuurlijk nog het Nationaal Programma Landelijk Gebied. Agrarisch Nederland wacht op dit programma dat ook nog eens op bedrijfsniveau moet worden uitgewerkt. Nee, het pad van duurzaamheid ligt nog vol struikelblokken. Begin met kleine stapjes, adviseren de onderzoekers dan ook terecht.