Foto: Koos Groenewold
Hoeveel signalen moet iemand krijgen om doelen en beleid te heroverwegen?
Eurocommissaris Frans Timmermans koerst met zijn Green Deal nog steeds op 25% biologisch in 2030. Nederland gaat dat bij lange na niet halen. Landbouwminister Piet Adema is al blij met 15%. Nu is dat nog maar 4%. Als dit in 2027% niet 6% is, kan Brussel Nederland zelfs korten op EU-toeslagen en subsidies.
De Algemene Rekenkamer waarschuwde onlangs al dat het huidige beleid ontoereikend is. De maatregelen zijn weinig succesvol. Deels ligt de oorzaak in het beschikbare budget. Een biologische boer in Nederland krijgt geen extra toeslag, terwijl elders in Europa deze op gemiddeld € 142 per hectare ligt.
Natuurlijk een product moet aan alle basiseisen voldoen, maar voor iets extra’s moet ook iets extra’s worden betaald
Maar het is niet alleen die toeslag. De consument vindt duurzame producten te duur, en niet alleen in Nederland. Volgens de studie Eat4Change van het Wereld Natuur Fonds (WWF) geeft 56% van de Europeanen prijs als grootste barrière aan voor het kopen van duurzame voeding. Bij een eerder onderzoek in 2021 was dat nog 47%. Inflatie eist hier zijn tol.
WWF voerde het onderzoek uit in tien Europese landen: België, Duitsland, Estland, Finland, Frankrijk, Griekenland, Oostenrijk, Polen, Portugal en Zweden.
Timmermans doel te hoog gegrepen?
De consument vindt dat grote producenten en de retail hun verantwoordelijkheid moeten nemen. Dat is te gemakkelijk. Natuurlijk een product moet aan alle basiseisen voldoen, maar voor iets extra’s moet ook iets extra’s worden betaald. Principes kosten geld. Die keuze ligt bij de consument.
En misschien is Timmermans doel wel te hoog gegrepen. Alle signalen staan in ieder geval op oranje.
