Schaars. Goed.

Zeventien. Zoveel producten levert de zoekterm ‘kikkererwt’ bij de bestelsite van een grote supermarkt op. In pot, blik, zak, droog, geroosterd, merk, eigen merk, bio, niet-bio.

De afgelopen vijf jaar groeide de supermarktverkoop van kikkererwten in ons land met 36% naar 3,4 miljoen kilo in het bonensegment. Dus nog zonder humus, falafel en salades waar de kikkererwt in wordt verwerkt. Geweldig dat deze boon steeds meer in onze eetroutine komt. Vlinderbloemig, veelzijdig, voedzaam, goedkoper dan vlees. En wat fijn dat we kunnen kiezen uit zeventien soorten, voor ieder wat wils. Toch?

Kikkererwten uit India, Australië, Pakistan,…

Er is een keerzijde, helaas. Onzichtbaar voor consumenten wordt achter de schermen hard onderhandeld tussen producenten en afnemers. De veelvoud van aanbieders, bijvoorbeeld van kikkererwten uit India, Australië, Pakistan, Amerika en Canada, maakt dat langjarige afspraken, partnerships tussen leveranciers en voedselaanbieders, zeldzaam zijn geworden. Terwijl échte ketensamenwerking juist broodnodig is. Om weer meer eiwit-zelfvoorzienend te worden, om voedselzekerheid te kunnen garanderen voor het geval dat … De overdaad schaadt, niet in de laatste plaats de boeren.

Want telers bedenken zich wel tien keer voordat ze kikkererwten gaan verbouwen – uitzonderlijke boeren als bijvoorbeeld Anna, Koen en Noortje daargelaten – met wisselende opbrengsten in het vooruitzicht waarbij het risico alleen bij de telers ligt. Verwerkers wachten met investeren in verwerkingsapparatuur en het ontwikkelen van nieuwe producten. Terecht, want ze kunnen niet samen – boeren, supermarkten en cateraars – bouwen aan een heus Nederland Bonenland.

Uit 6 soorten kikkererwten kiezen

Dat brengt me bij de vraag: hoe erg is het als we in dit kikkerlandje wat meer schaarste hebben? Consumenten die niet uit zeventien, maar uit zes soorten kikkererwten kunnen kiezen in het bonensegment. Waarvan er drie zijn gemaakt met ‘kekers’ verbouwd door Nederlandse eiwitboeren. Op échte waarde geschat met ketendeals tussen agrariër, verwerker en supermarkt. Deals die verder gaan dan alleen de oogst van volgend jaar.

Gelukkig zie ik de eerste goede voorbeelden. Geïnitieerd door koplopers die schaarste niet schuwen maar omarmen zijn er ketens gesmeed voor edamame, veldbonen en droge soja uit Nederland. De kikkererwt moet volgen! Al was het maar omdat ik een liefhebber ben en dit bijzondere boontje nog beter smaakt wanneer ik weet dat het goed zit met de keten achter het etiket.