Vietnamese vissers gaan het water op. - Foto: ANP
In dit artikel
Hoe verantwoordelijk zijn supermarkten voor naleving van mensenrechten in andere landen? Die vraag dringt zich op nu ontwikkelingsorganisatie Oxfam Novib een rapport heeft gepubliceerd over supermarkten in Europa en de Verenigde Staten.
Oxfam concludeert dat het nog steeds slecht gesteld is met de mensenrechten bij veel toeleveranciers aan supermarkten. Dat geldt bijvoorbeeld voor producenten van koffie, rijst, thee, wijn en zeevruchten zoals garnalen. Vooral vrouwelijke arbeiders in deze toeleveringsketens staan bloot aan systematische uitbuiting, stelt Oxfam. Terwijl supermarkten extra veel geld hebben verdiend tijdens de coronacrisis. Dat schrijnt.
Niet de schouders ophalen
Kun je supermarkten in de VS en Europa verantwoordelijk houden voor arbeidsomstandigheden in andere continenten? Dat is in eerste instantie een taak van de overheden in die landen. Maar de supermarkten kunnen niet de schouders ophalen. Mensenrechten zijn een gevoelig punt. Je ogen sluiten voor misstanden is onethisch.
Denk maar aan de kledingindustrie. In 2013 stortte een kledingfabriek in Bangladesh in waarbij 1.127 mensen werden gedood. Toen werd duidelijk onder welke erbarmelijke omstandigheden de kleding wordt geproduceerd die wij dragen. En pas daarna maakten internationale kledingmerken werk van het verbeteren van de arbeidsomstandigheden in de naaiateliers.
Verantwoordelijkheid
Wat dat betreft heeft Oxfam een punt. Westerse bedrijven hebben een verantwoordelijkheid om in te kopen bij bedrijven die mensenrechten respecteren en fatsoenlijke lonen betalen. Dat is ethisch handelen. Bovendien worden anders bedrijven die wel netjes werken uit de markt geconcurreerd. De vraag blijft of de supermarkten genoeg doen op dit terrein. Het is aan de supermarkten om duidelijk te maken aan hun klanten dat Oxfam ongelijk heeft.
