Er is een verschuiving in de perceptie van verpakkingen, met de nodige worstelingen. Foto: Canva
In dit artikel
Maar liefst 60% van ons huisvuil bestaat uit verpakkingen, en het overgrote deel daarvan is afkomstig van voedsel. Verpakkingen lijken haast onlosmakelijk verbonden met ons dagelijks leven. Een snel ontbijt uit een plastic flesje, je to-go lunch in een papieren zak. En dan ook nog alle verpakkingen waar de ingrediënten van de avondmaaltijd in zitten.
Gelukkig zie ik een verschuiving plaatsvinden in de perceptie van verpakkingen. Dat is zowel noodzakelijk als welkom. Dit verschuivende perspectief kent vele oorzaken. Zo zijn er wettelijke maatregelen van kracht. Denk aan statiegeld op flesjes en blikjes. Er zijn campagnes die ons aanmoedigen onze eigen herbruikbare bakjes en bekers mee te nemen. Er geldt een kleine heffing op eenmalige plastic verpakkingen, et cetera. Deze veranderingen hebben ook hun uitdagingen, en dat blijft niet ongehoord.
Vragen, twijfels en worstelingen
De snackbar worstelt met klanten die steeds vaker hun eigen bakjes meenemen: is het wel hygiënisch? Wie is er verantwoordelijk? Hoe groot moet de portie zijn? Supermarktondernemers zien de viezigheid in hun winkels rondom de statiegeldmachine en soms lange rijen voor het inleveren van flesjes en blikjes. En hoe houden we de winkelvloer schoon? “Ja, maar…”, horen we van alle kanten. Deze vragen, twijfels en worstelingen maken deel uit van het proces van verandering. Ze illustreren de weerstand die opduikt bij verandering.
Niet alleen bedrijven moeten zich aanpassen, ook consumenten moeten wennen aan het anders omgaan met verpakkingen. Het vergt tijd en inspanning om ingesleten gewoonten te doorbreken. Ook al is die verandering onmiskenbaar de juiste koers. We zijn op weg naar een samenleving waarin we verpakkingen anders benaderen en ze weer een waarde krijgen.
Laten we dit gedoe omarmen als een teken van de verandering die we met elkaar doormaken
Het nieuwe perspectief
Verpakkingen zullen we, denk ik, niet langer meer zien als waardeloze materialen die we na een keer gebruiken weggooien. Ook een eenvoudig flesje of bakje is gemaakt van waardevolle grondstoffen en dienen we mijns inziens te koesteren en behouden. Met het nieuwe perspectief zullen we verpakkingen niet reduceren tot wegwerpproducten, maar zien als potentieel waardevolle elementen.
Deze verandering kost moeite en gaat gepaard met gedoe. Laten we dit gedoe omarmen als een teken van de verandering die we met elkaar doormaken.
Bekijk ook: Kleine ondernemer lijdt onder nieuwe plastic-regeling
