Vleestaks is nu bijzaak

De glastuinbouw wordt in zijn bestaan bedreigd door onbetaalbare energieprijzen, is het niet nu dan wel binnen afzienbare tijd als contracten vernieuwd moeten worden. De hoge prijzen voor gas, elektriciteit en grondstoffen zetten bedrijven met de rug tegen de muur. En dan moet de grote zorg nog komen zodra de stijgende kosten in volle omvang zichtbaar worden op de kassabon van consumenten. Alles wordt duurder, voor iedereen. Supermarkten stribbelen nog tegen om prijzen te verhogen aan de inkoopkant.

Invoering vleestaks

Tegelijkertijd merkt iedereen die wel eens boodschappen doet dat al flink wat prijzen zijn gestegen in de winkel. Vanuit de maatschappij en politiek wordt de roep om compensatie groter en groter. In dat licht bezien is het invoeren van een vleestaks niet iets wat op veel instemming kan rekenen. Vlees wordt sowieso al duurder in de huidige omstandigheden. De voornemens van landbouwminister Staghouwer om onderzoek te gaan doen naar een heffing op vlees lijkt dan meer op een geforceerd vasthouden aan wensen van coalitiepartijen. Een voorbeeld van slechte timing bovendien. Een meerderheid in de Kamer is tegen en zegt: begin er voorlopig niet aan.

Oorlog in Oekraïne

En terecht. De huidige crisis door de oorlog in Oekraïne en gevolgen daarvan zijn van een veel grotere dimensie dan het door de overheid sturen van vleesgebruik. Dat is misschien even wennen voor mensen die het vleesgebruik willen beperken of afschaffen. Maar de prioriteiten liggen momenteel bij normaal gesproken vanzelfsprekende zaken. Een warm huis en cruciale industrie aan het draaien houden als de gaskraan vanuit Rusland dicht gaat bijvoorbeeld. En voldoende betaalbaar voedsel. Dat wil niet zeggen dat alle langetermijndoelen op het gebied van klimaat en duurzaamheid maar aan de kant geschoven moeten worden. Maar een vleestaks om het vleesgebruik te verminderen voor klimaatdoelen is nu wel een bijzaak in vergelijking met andere uitdagingen.