Voedselstrategie: noodzaak voor een duurzame toekomst

In een wereld waar de bevolking blijft groeien en de druk op natuurlijke hulpbronnen toeneemt, wordt voedselstrategie steeds belangrijker.

Er zijn verschillende voedselstrategieën die wereldwijd worden toegepast om voedselzekerheid, duurzaamheid en gezondheid te bevorderen. Lokale voedselstrategieën gericht op het versterken van lokale voedselproductie en distributie om de afhankelijkheid van geïmporteerd voedsel te verminderen en de lokale economie te ondersteunen. Zo zijn er stedelijke voedselstrategieën (denk aan innovaties in stedelijke voedselsystemen, zoals gemeenschappelijke tuinen en stedelijke landbouw, om de toegang tot vers en gezond voedsel in stedelijke gebieden te verbeteren) en sociale voedselstrategieën (initiatieven die zich richten op voedselhulp, voedselzekerheid en het verminderen van voedselongelijkheid binnen gemeenschappen).

Ook is er de Nationale Eiwitstrategie: meer zelfvoorzienend worden door het opschalen van plantaardige eiwitten en benutting van eiwitten uit restromen en andere bronnen vergroten. En, niet te vergeten, het verminderen van voedselverspilling.

De genoemde strategieën presenteer ik als ‘Voedselwelvaart’. Voedselwelvaart verwijst naar de mate waarin mensen toegang hebben tot voldoende, veilig en gezond voedsel. Maar niet alleen dat, het omvat de kwaliteit, veiligheid en duurzaamheid van ons voedselsysteem. Iedereen kan bijdragen aan voedselwelvaart, een voedselsysteem van de toekomst: van boer tot consument!

Een rol pakken in de voedselwelvaart

De landbouw kan op verschillende manieren bijdragen aan voedselwelvaart. Gericht op de strategie ‘de boer als kennispartner’. In mijn vorige column benoemde ik de biologische landbouw en de eiwittransitie. Beiden hebben een rol in de voedselwelvaart. Ze dragen bij aan een gezonder milieu, betere bodemkwaliteit en biodiversiteit, wat op lange termijn de voedselzekerheid en -kwaliteit verbetert. Zie hier de rol van de landbouw.

Ook de retail moet een rol pakken, door:

• Verhoogde zichtbaarheid en beschikbaarheid;

• Een afgewogen en goed onderbouwde prijs;

• Educatie en bewustwording gericht op gezondheid en milieu;

• Voorkomen van voedselverspilling door slim voorraadbeheer, verbeterde logistiek en het optimaliseren van het assortiment.

Dan de consument. Ook die moet zijn rol pakken. Daarvoor is aandacht voor educatie nodig en bewustwording om voedselverspilling te verminderen. Dit kan door bewuster te consumeren en meer lokale en duurzame producten te kopen. Voedselstrategie is een doel, via de Nationale eiwitstrategie moet die tot uitvoering komen.